- Archiwum

NSA uchylił wyrok WSA

W sprawie skargi Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. na decyzję Prezesa UKE.

W dniu 29 września  2010 r. przed Naczelnym Sądem Administracyjnym odbyła się rozprawa w sprawie ze skargi kasacyjnej Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie  z dnia 12 marca 2009 r. sygn. akt VI SA/Wa 2402/08 , którym WSA oddalił skargę PTC na decyzję Prezesa UKE z dnia 28 lipca 2008 r. nr DKE-WPP-029-9/08(15) w przedmiocie nakazania PTC usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości polegających na naruszaniu pkt III ppkt 2 decyzji Prezesa UKE z dnia 17 lipca 2006 nr DRTD-SMP-6043-2/06(16) nakładającej obowiązek, o którym mowa w art. 36 Pt, poprzez stosowanie dyskryminacji cenowej wobec przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie dostępu telekomunikacyjnego.

NSA uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

NSA w ustnych motywach wyroku wskazał, że podzielił tylko część zarzutów podnoszonych w skardze kasacyjnej przez PTC.

NSA uznał za niezasadny zarzut ingerencji zaskarżoną decyzją w ceny usług świadczonych na detalicznym rynku połączeń w sieciach ruchomych (pomimo braku możliwości regulowania tego rynku). NSA wskazał, iż słuszny był pogląd WSA uznający, iż organ badając wykonanie przez PTC obowiązku niedyskryminacji, był uprawniony do przeprowadzenia analizy warunków cenowych stosowanych w ramach przedsiębiorstwa PTC i porównania tych warunków do stawek rynkowych w połączeniach detalicznych.
NSA uznał jednak za uzasadnione zarzuty naruszenia przepisów postępowania tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy o postępowaniu przed sądem administracyjnym w zw. z art. 201 ust.3 Pt oraz niedostatecznego rozważenia przez WSA zawartego w skardze zarzutu naruszenia art. 7 i art. 77 k.p.a.

NSA wskazał, iż Sąd I instancji w sposób niedostateczny rozważył powyższe zarzuty. WSA rozpoznając sprawę winien w większym stopniu skupić się na podnoszonym w skardze zarzucie niewskazania przez Prezesa UKE w zaskarżonej decyzji sposobu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Przepis art. 201 ust. 3 Pt służy określonym celom i organ powinien wskazać w jaki sposób powinno nastąpić usunięcie stwierdzonych naruszeń (nieprawidłowości). Miał obowiązek to uczynić, zwłaszcza w sytuacji, gdy w postępowaniu odwoławczym wywołanym wnioskiem o ponowne rozpatrzenie  sprawy strona wskazywała, że nie wie w jaki sposób usunąć nieprawidłowości. Zdaniem NSA Prezes UKE winien wskazać w jaki sposób oczekuje usunięcia naruszeń (nieprawidłowości). Brak dostatecznego rozważenia powyższego zarzutu stanowił uchybienie proceduralne i powodował konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt II GSK 686/09

Metryka ze strony archiwalnej