- Archiwum

NSA uchylił wyrok WSA

Wyrok w sprawie skargi kasacyjnej PTK Centertel.

W dniu 14 lipca 2010 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyrok w sprawie skargi kasacyjnej PTK Centertel Sp. z o.o. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie sygn. akt VI SA/Wa 2477/08, którym WSA oddalił skargę PTK Centertel na decyzję Prezesa UKE z dnia 6 października 2008 r. nr DKE-WPP-029-8/08(26) w przedmiocie nakazania Skarżącej usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości polegających na naruszaniu pkt III ppkt 2 decyzji Prezesa UKE z dnia 20 lipca 2006 nr DRTD-SMP-6043-2/06(16) nakładającej obowiązek, o którym mowa w art. 36 Pt, poprzez stosowanie dyskryminacji cenowej wobec przedsiębiorców telekomunikacyjnych w zakresie dostępu telekomunikacyjnego.

NSA uchylił wyrok WSA i przekazał sprawę temu Sądowi do ponownego rozpoznania.

NSA w ustnych motywach wyroku wskazał, że podzielił tylko część zarzutów podnoszonych w skardze kasacyjnej przez Skarżącą. Wskazał, iż chybiony był zarzut naruszenia art. 145 § 1 pkt 2 w zw. z art. 156 § 1 pkt 5 kpa i zaniechanie stwierdzenia nieważności decyzji, albowiem zaskarżona decyzja nie była dotknięta wadą trwałej niewykonalności. Sąd wskazał, iż w tym zakresie istnieje bogaty dorobek orzeczniczy NSA. Niewykonalność decyzji może mieć charakter jedynie niewykonalności faktycznej lub prawnej i musi mieć charakter trwały. Zaskarżona decyzja nie była jednak dotknięta taką wadą.

NSA uznał za niezasadny zarzut ingerencji zaskarżoną decyzją w ceny usług świadczonych na detalicznym rynku połączeń w sieciach ruchomych (pomimo braku możliwości regulowania tego rynku). NSA wskazał, iż słuszny był pogląd WSA uznający, iż organ badając wykonanie przez Skarżącą obowiązku niedyskryminacji, był uprawniony do przeprowadzenia analizy warunków cenowych stosowanych w ramach przedsiębiorstwa PTK Centertel i porównania tych warunków do stawek rynkowych w połączeniach detalicznych.

NSA uznał jednak za uzasadnione zarzuty naruszenia przepisów postępowania tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy o postępowaniu przed sądem administracyjnym w zw. z art. 201 ust 3 Pt w zw. z art. 10 ust. 3 Dyrektywy o zezwoleniach oraz niedostatecznego rozważenia przez WSA zawartego w skardze zarzutu naruszenia art. 7 i art. 77 k.p.a.

NSA wskazał, iż Sąd I instancji w sposób niedostateczny rozważył powyższe zarzuty. WSA rozpoznając sprawę winien w większym stopniu skupić się na podnoszonym w skardze zarzucie niewskazania przez Prezesa UKE w zaskarżonej decyzji sposobu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. Przepis art. 201 ust. 3 Pt służy określonym celom i organ powinien wskazać w jaki sposób powinno nastąpić usunięcie stwierdzonych naruszeń (nieprawidłowości). Miał obowiązek to uczynić, zwłaszcza w sytuacji, gdy w postępowaniu odwoławczym wywołanym wnioskiem o ponowne rozpatrzenie  sprawy strona wskazywała, że nie wie w jaki sposób usunąć nieprawidłowości. Zdaniem NSA Prezes UKE winien wskazać w jaki sposób oczekuje usunięcia naruszeń (nieprawidłowości). Brak dostatecznego rozważenia powyższego zarzutu stanowił uchybienie proceduralne i powodował konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt II GSK 687/09

Metryka ze strony archiwalnej