- Archiwum

W dniu 27 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyroki w sprawach ze skarg Netii S.A. 

W dniu 27 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyrok w sprawie z skargi kasacyjnej Netia S.A. (dawniej CDP Netia Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie, poprzednio Crowley Data Poland Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, dalej jako: „Netia”) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej „WSA”) z dnia 5 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1675/12.

Powyższym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił skargę Netii na postanowienie Prezesa UKE z dnia 14 maja 2012 r. o nr BFB-WKB-323-4/12(6) utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa UKE z dnia 18 stycznia 2012 r. uznające za nieuzasadnione zarzuty zobowiązanego Crowley Data Poland zgłoszone w toku postępowania egzekucyjnego w administracji oraz uznające za niedopuszczalny zarzut wykonania/nieistnienia obowiązku wskazanego w tytułach wykonawczych  w wyżej wymienionych sprawach.

Netia zaskarżyła powyższe postanowienie Prezesa UKE wydane w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, albowiem jej zdaniem Prezes UKE niewłaściwe sporządził upomnienia, wadliwie wystawił tytuły wykonawcze oraz w sposób wadliwy uznał, iż podnoszony przez Crowley Data Poland zarzut wykonania lub nieistnienia obowiązku wskazanego w poszczególnych tytułach wykonawczych wystawionych przez Prezesa UKE jest niedopuszczalny.

W toku sprawy doszło do przekształceń spółek, w wyniku których następcą prawnym Crowley Data Poland i CDP Netia jest Netia S.A.

Naczelny  Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Netii.

Podając ustne motywy wyroku, NSA wskazał, iż skarga kasacyjna Netii okazała się niezasadna.
 
NSA nie podzielił zarzutów Netii dotyczących wadliwego sporządzenia tytułów wykonawczych. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko organu i WSA, iż w powyższej sprawie do takiego uchybienia nie doszło.

Zdaniem Sądu, nie była również uzasadniona podnoszona w skardze kwestia wadliwego uznania przez Prezesa UKE za niedopuszczalny zarzut niedopuszczalności/wykonania zobowiązania. W ocenie NSA bowiem powyższe zarzuty istotnie były niedopuszczalne w postępowaniu egzekucyjnym, albowiem były podnoszone także w innym postępowaniu, dotyczącym udzielenia ulgi oraz stwierdzenia nadpłaty. Słusznie zatem Prezes UKE uznał, iż ma zastosowanie w niniejszej sprawie przepis art. 34 § 1a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem „Jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu”.

Sąd wskazał ponadto, iż Prezes UKE, wystawiając upomnienia w przedmiotowej sprawie, nie naruszył prawa, albowiem zastosował wzór zgodny z ówcześnie obowiązującymi przepisami prawa.

NSA odniósł się także do kwestii zastosowania w sprawie tzw. fikcji pozytywnego rozstrzygnięcia organu wynikającej z przepisu art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej „u.s.d.g.”). Zgodnie z tym przepisem bowiem „Jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy, chyba że przepisy ustaw odrębnych ze względu na nadrzędny interes publiczny stanowią inaczej”. W tym kontekście Sąd wskazał, iż przepis art. 11 ust. 9 u.s.d.g., którego naruszenie zarzuciła Prezesowi UKE Netia, nie dotyczy czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego,  na co wskazuje art. 5 pkt 5 w zw. z art. 65 i art. 1 u.s.d.g.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. Akt II GSK 380/13


*  *  *

W dniu 27 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyrok w sprawie z skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Netia S.A. (dawniej CDP Netia Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie, poprzednio Crowley Data Poland Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, dalej jako: „Netia”) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej „WSA”) z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1669/12.

Powyższym wyrokiem WSA uchylił na skutek skargi Netii w całości postanowienie Prezesa UKE z dnia 14 maja 2012 r. o nr BFB-WKB-323-18/12(6) utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa UKE z dnia 18 stycznia 2012 r. uznające za nieuzasadnione zarzuty zobowiązanego Crowley Data Poland zgłoszone w toku postępowania egzekucyjnego w administracji oraz uznające za niedopuszczalny zarzut wykonania/nieistnienia obowiązku wskazanego w tytułach wykonawczych  w wyżej wymienionych sprawach.

Netia zaskarżyła skargą powyższe postanowienie wydane w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, albowiem jej zdaniem Prezes UKE niewłaściwe sporządził upomnienia, wadliwie wystawił tytuły wykonawcze oraz w sposób wadliwy uznał, iż podnoszony przez Crowley Data Poland zarzut wykonania lub nieistnienia obowiązku wskazanego w poszczególnych tytułach wykonawczych wystawionych przez Prezesa UKE jest niedopuszczalny.

WSA w wyroku z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1669/12 uchylił skarżone postanowienie Prezesa UKE w całości, uzasadniając to nierozpatrzeniem zarzutów Netia dotyczących wysokości egzekwowanego zobowiązania. Sąd I instancji wskazał, iż prowadzenie przez Prezesa UKE postępowań w sprawie rozłożenia na raty oraz stwierdzenia nadpłaty nie mogło być podstawą wydania przez Organ postanowienia w przedmiocie niedopuszczalności zarzutów zobowiązanego zgłoszonych w toku postępowania egzekucyjnego w administracji.

Podnieść należy, iż skargę kasacyjną od powyżej wskazanego wyroku WSA oprócz Prezesa UKE wniosła również Netia, która nie zgodziła się z uzasadnieniem wyroku WSA oraz faktem, iż Sąd ten nie podzielił wszystkich podnoszonych przez nią w skardze zarzutów.

W toku sprawy doszło do przekształceń spółek, w wyniku których następcą prawnym Crowley Data Poland i CDP Netia jest Netia S.A.

Naczelny  Sąd Administracyjny:

I. uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie oraz
II. oddalił skargę kasacyjną Netia.

Zdaniem NSA zaskarżony wyrok był wadliwy, a skarga kasacyjna Prezesa UKE była zasadna.
 
NSA wskazał, iż zasadnie Prezes UKE podniósł, że zarzuty podniesione przez Netię istotnie były niedopuszczalne w postępowaniu egzekucyjnym z uwagi na ich rozpatrywanie także w innych postępowaniach - dotyczącym udzielenia ulgi oraz stwierdzenia nadpłaty. Słusznie zatem Prezes UKE w wydanym postanowieniu uznał, iż ma zastosowanie w sprawie przepis art. 34 § 1a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem „Jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu”.

Powyższe skutkuje koniecznością uchylenia wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

NSA wskazał ponadto, iż skarga kasacyjna Netii okazała się niezasadna i dlatego powinna być oddalona.

NSA nie podzielił zarzutów Netii dotyczących wadliwego sporządzenia tytułów wykonawczych. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko organu i WSA, iż w powyższej sprawie do takiego uchybienia nie doszło.

Zdaniem Sądu, nie była również uzasadniona podnoszona w skardze kwestia wadliwego uznania przez Prezesa UKE za niedopuszczalny zarzut niedopuszczalności/wykonania zobowiązania. W tym zakresie NSA odwołał się do argumentacji dotyczącej uwzględnienia skargi kasacyjnej Prezesa UKE.

Sąd wskazał ponadto, iż Prezes UKE, wystawiając upomnienia w przedmiotowej sprawie, nie naruszył prawa, albowiem zastosował wzór zgodny z ówcześnie obowiązującymi przepisami prawa.

NSA odniósł się także do kwestii zastosowania w sprawie tzw. fikcji pozytywnego rozstrzygnięcia organu wynikającej z przepisu art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej „u.s.d.g.”). Zgodnie z tym przepisem bowiem „Jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy, chyba że przepisy ustaw odrębnych ze względu na nadrzędny interes publiczny stanowią inaczej”. W tym kontekście Sąd wskazał, iż przepis art. 11 ust. 9 u.s.d.g., którego naruszenie zarzuciła Prezesowi UKE Netia, nie dotyczy czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego,  na co wskazuje art. 5 pkt 5 w zw. z art. 65 i art. 1 u.s.d.g.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. Akt II GSK 439/13


*  *  *

W dniu 27 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił wyrok w sprawie z skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Netia S.A. (dawniej CDP Netia Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie, poprzednio Crowley Data Poland Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, dalej jako: „Netia”) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej „WSA”) z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1670/12.

Powyższym wyrokiem WSA uchylił na skutek skargi Netii w całości postanowienie Prezesa UKE z dnia 14 maja 2012 r. o nr BFB-WKB-323-2/12(6) utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 18 stycznia 2012 r. uznające za nieuzasadnione zarzuty zobowiązanego Crowley Data Poland zgłoszone w toku postępowania egzekucyjnego w administracji oraz uznające za niedopuszczalny zarzut wykonania/nieistnienia obowiązku wskazanego w tytułach wykonawczych  w wyżej wymienionych sprawach.

Wskazać należy, iż Netia zaskarżyła skargą postanowienie Prezesa UKE z dnia 14 maja 2012 r. o nr BFB-WKB-323-2/12(18) wydane w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, albowiem jej zdaniem Prezes UKE niewłaściwe sporządził upomnienia, wadliwie wystawił tytuły wykonawcze oraz w sposób wadliwy uznał, iż podnoszony przez Crowley Data Poland zarzut wykonania lub nieistnienia obowiązku wskazanego w poszczególnych tytułach wykonawczych wystawionych przez Prezesa UKE jest niedopuszczalny.

WSA w wyroku z dnia 12 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1670/12 uchylił natomiast skarżone postanowienie Prezesa UKE z dnia 14 maja 2012 r. o nr BFB-WKB-323-2/12(6) w całości, uzasadniając to nierozpatrzeniem zarzutów Netia dotyczących wysokości egzekwowanego zobowiązania. Sąd I instancji wskazał, iż prowadzenie przez Prezesa UKE postępowań w sprawie rozłożenia na raty oraz stwierdzenia nadpłaty nie mogło być podstawą wydania przez Organ postanowienia w przedmiocie niedopuszczalności zarzutów zobowiązanego zgłoszonych w toku postępowania egzekucyjnego w administracji.

Podnieść należy, iż skargę kasacyjną od powyżej wskazanego wyroku WSA oprócz Prezesa UKE wniosła również Netia, która nie zgodziła się z uzasadnieniem wyroku WSA oraz faktem, iż Sąd ten nie podzielił wszystkich podnoszonych przez nią w skardze zarzutów.

W toku sprawy doszło do przekształceń spółek, w wyniku których następcą prawnym Crowley Data Poland i CDP Netia jest Netia S.A.

Naczelny  Sąd Administracyjny:

I. sprostował oczywistą omyłkę w treści skarżonego wyroku WSA w ten sposób, że w miejsce wadliwego oznaczenia postanowienia z dnia 14 maja 2012 r. nr BFB-WKB-323-2/12(6) wpisał BFB-WKB-323-2/12(18),
II. uchylił zaskarżony wyrok w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie oraz
III.  oddalił skargę kasacyjną Netia.

Zdaniem NSA zaskarżony wyrok był wadliwy, a skarga kasacyjna Prezesa UKE była zasadna.
 
NSA wskazał, iż zasadnie Prezes UKE podniósł, iż zarzuty podniesione przez Netię istotnie były niedopuszczalne w postępowaniu egzekucyjnym, albowiem były rozpatrywane także w innych postępowaniach dotyczących udzielenia ulgi oraz stwierdzenia nadpłaty. Słusznie zatem Prezes UKE w wydanym postanowieniu uznał, iż ma zastosowanie w sprawie przepis art. 34 § 1a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem „Jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu”.

Powyższe skutkuje koniecznością uchylenia wyroku w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.
 
NSA wskazał ponadto, iż skarga kasacyjna Netii okazała się niezasadna i dlatego powinna być oddalona.

NSA nie podzielił zarzutów Netii dotyczących wadliwego sporządzenia tytułów wykonawczych. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko organu i WSA, iż w powyższej sprawie do takiego uchybienia nie doszło.

Zdaniem Sądu, nie była również uzasadniona podnoszona w skargach kwestia wadliwego uznania przez Prezesa UKE za niedopuszczalny zarzut niedopuszczalności/wykonania zobowiązania. W tym zakresie NSA odwołał się do argumentacji dotyczącej uwzględnienia skargi kasacyjnej Prezesa UKE.

Sąd wskazał ponadto, iż Prezes UKE, wystawiając upomnienia w przedmiotowej sprawie, nie naruszył prawa, albowiem zastosował wzór zgodny z ówcześnie obowiązującymi przepisami prawa.

NSA odniósł się także do kwestii zastosowania w sprawie tzw. fikcji pozytywnego rozstrzygnięcia organu wynikającej z przepisu art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej „u.s.d.g.”). Zgodnie z tym przepisem bowiem „Jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy, chyba że przepisy ustaw odrębnych ze względu na nadrzędny interes publiczny stanowią inaczej”. W tym kontekście Sąd wskazał, iż przepis art. 11 ust. 9 u.s.d.g., którego naruszenie zarzuciła Prezesowi UKE Netia, nie dotyczy czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego,  na co wskazuje art. 5 pkt 5 w zw. z art. 65 i art. 1 u.s.d.g.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. Akt II GSK 441/13


*  *  *

W dniu 27 maja 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny ogłosił trzy wyroki w sprawach z skarg kasacyjnych Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej oraz Netia S.A. (dawniej CDP Netia Sp. z o.o z siedzibą w Warszawie, poprzednio Crowley Data Poland Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, dalej jako: „Netia”) od trzech wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie (dalej „WSA”):

1. z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1682/12,
2. z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1677/12,
3. z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1678/12.

Powyższym wyrokami WSA:

I. uchylił zaskarżone postanowienia Prezesa UKE z dnia 14 maja 2012 r. o nr:
1.    BFB-WKB-323-22/12(6) - w części utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 18 stycznia 2012 r. nr BFB-WKB-323-22/12(1) w zakresie punktu II (w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 1682/12);
2.    BFB-WKB-323-13/12(6) - w części utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 18 stycznia 2012 r. nr BFB-WKB-323-13/12(1) w zakresie punktu II (w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 1677/12);
3.    BFB-WKB-323-8/12(6) - w części utrzymujące w mocy postanowienie z dnia 18 stycznia 2012 r. nr BFB-WKB-323-8/12(1) w zakresie punktu II (w sprawie o sygn. akt V SA/Wa 1678/12),
II. w pozostałej części skargi oddalił oraz
III. zasądził koszty postępowania na rzecz Netia.

Wskazać należy, iż wyżej wymienionymi postanowieniami Prezes UKE uznał za nieuzasadnione zarzuty zobowiązanego Crowley Data Poland zgłoszone w toku postępowania egzekucyjnego w administracji (punkt I) oraz uznające za niedopuszczalny zarzut wykonania/nieistnienia obowiązku wskazanego w tytułach wykonawczych w wyżej wymienionych sprawach (punkt II).

Netia zaskarżyła trzema skargami powyższe postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, albowiem jej zdaniem Prezes UKE niewłaściwe sporządził upomnienia, wadliwie wystawił tytuły wykonawcze oraz w sposób wadliwy uznał, iż podnoszony przez Crowley Data Poland zarzut wykonania lub nieistnienia obowiązku wskazanego w poszczególnych tytułach wykonawczych wystawionych przez Prezesa UKE jest niedopuszczalny.

WSA w wyrokach:
1. z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1682/12,
2. z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1677/12,
3. z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1678/12
uchylił trzy skarżone postanowienia Prezesa UKE w części, uzasadniając to nierozpatrzeniem zarzutów Netia dotyczących wysokości egzekwowanego zobowiązania. Sąd I instancji wskazał, iż prowadzenie przez Prezesa UKE postępowań w sprawie rozłożenia na raty oraz stwierdzenia nadpłaty nie mogło być podstawą wydania przez Organ postanowienia w przedmiocie niedopuszczalności zarzutów zobowiązanego zgłoszonych w toku postępowania egzekucyjnego w administracji.

Wskazać także należy, iż Prezes UKE zaskarżył powyższe wyroki w części dla siebie niekorzystnej, tj. w pkt I i III (uchylenie postanowień w części i koszty procesu).

Skargę kasacyjną od powyżej wymienionych wyroków WSA oprócz Prezesa UKE wniosła również Netia, która nie zgodziła się z powyższymi wyrokami WSA w części, w jakiej oddalono jej skargę (punkt II), a także z uzasadnieniem wyroku, oraz faktem, iż sąd pierwszej nie podzielił wszystkich podnoszonych przez nią w skargach zarzutów.

W toku sprawy doszło do przekształceń spółek, w wyniku których następcą prawnym Crowley Data Poland i CDP Netia jest Netia S.A.

Naczelny Sąd Administracyjny w sprawach o sygn. II GSK 440/13, II GSK 466/13, II GSK 467/13:

I.    uchylił zaskarżone wyroki WSA z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1682/12, z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1677/12, z dnia 21 grudnia 2012 r. sygn. akt V SA/Wa 1678/12 w części, tj. w punkach I i III i w tym zakresie przekazał sprawy do ponownego rozpoznania WSA w Warszawie,
II.    oddalił skargi kasacyjne Netii.

Zdaniem NSA zaskarżone wyroki WSA były wadliwe w części, tj. w zakresie punktów I i III, a skargi kasacyjne Prezesa UKE były w tej mierze zasadne.

NSA wskazał, iż zasadnie Prezes UKE podniósł, że zarzuty podniesione przez Netię istotnie były niedopuszczalne w postępowaniu egzekucyjnym z uwagi na ich rozpatrywanie także w innych postępowaniach - dotyczącym udzielenia ulgi oraz stwierdzenia nadpłaty. Słusznie zatem Prezes UKE w wydanym postanowieniu uznał, iż ma zastosowanie w sprawie przepis art. 34 § 1a ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Zgodnie bowiem z powyższym przepisem „Jeżeli zarzut zobowiązanego jest lub był przedmiotem rozpatrzenia w odrębnym postępowaniu administracyjnym, podatkowym lub sądowym albo zobowiązany kwestionuje w całości lub w części wymagalność należności pieniężnej z uwagi na jej wysokość ustaloną lub określoną w orzeczeniu, od którego przysługują środki zaskarżenia, wierzyciel wydaje postanowienie o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu”.

Powyższe skutkuje koniecznością uchylenia wyroków WSA w części, tj. punkty I i III i przekazania sprawy w tym zakresie do ponownego rozpoznania.

NSA wskazał ponadto, iż skargi kasacyjne Netii okazały się niezasadne i dlatego powinny być oddalone.

NSA nie podzielił zarzutów Netii dotyczących wadliwego sporządzenia tytułów wykonawczych. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko organu i WSA, iż w powyższych sprawach do takiego uchybienia nie doszło.

Zdaniem Sądu, nie była również uzasadniona podnoszona w skargach kwestia wadliwego uznania przez Prezesa UKE za niedopuszczalny zarzut niedopuszczalności/wykonania zobowiązania. W tym zakresie NSA odwołał się do argumentacji dotyczącej uwzględnienia skarg kasacyjnych Prezesa UKE.

Sąd wskazał ponadto, iż Prezes UKE, wystawiając upomnienia w przedmiotowych sprawach, nie naruszył prawa, albowiem zastosował wzór zgodny z ówcześnie obowiązującymi przepisami prawa.

NSA odniósł się także do kwestii zastosowania w sprawach tzw. fikcji pozytywnego rozstrzygnięcia organu wynikającej z przepisu art. 11 ust. 9 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (dalej „u.s.d.g.”). Zgodnie z tym przepisem bowiem „Jeżeli organ nie rozpatrzy wniosku w terminie, uznaje się, że wydał rozstrzygnięcie zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy, chyba że przepisy ustaw odrębnych ze względu na nadrzędny interes publiczny stanowią inaczej”. W tym kontekście Sąd wskazał, iż przepis art. 11 ust. 9 u.s.d.g., którego naruszenie zarzuciła Prezesowi UKE Netia, nie dotyczy czynności podejmowanych w toku postępowania egzekucyjnego,  na co wskazuje art. 5 pkt 5 w zw. z art. 65 i art. 1 u.s.d.g.

Wyroki są prawomocne.

Sygn. Akt
II GSK 440/13,
II GSK 466/13,
II GSK 467/13