Podsumowanie debaty numeracyjnej
26 października 2006
Przedstawiamy podsumowanie debaty o gospodarowaniu zasobami numeracji wraz z nadesłanymi opiniami.
W zorganizowanej przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w dniu 28 września 2006 r. Debacie Numeracyjnej wzięło udział ok. 80 osób reprezentujących szeroko rozumiany rynek telekomunikacyjny (przedsiębiorcy telekomunikacyjni, prasa branżowa, media, stowarzyszenia, uczelnie, jednostki naukowe i badawcze, kancelarie prawne, jednostki administracji państwowej).
Debata miała na celu wymianę poglądów i pomysłów dotyczących gospodarki numeracją w Polsce, a także obecnego planu numeracji krajowej, oraz próbę określenia kierunków i sposobu przeprowadzania zmian numeracji krajowej wynikających z dynamiki rozwoju rynku oraz technologii telekomunikacyjnych.
W konsekwencji Debata stanowiła pomoc dla Urzędu w procesie dążenia do stworzenia i utrzymania wspierającego konkurencję podejścia do kwestii numeracyjnych w naszym kraju.
W toku spotkania przedstawiono szereg prezentacji odnoszących się m.in. do aktualnego podziału kraju na strefy numeracyjne, przeznaczenia numeracji, schematów wybierania numerów, struktury PNK oraz konwergencji usług.
Poniżej przedstawiamy skrót zaprezentowanych propozycji oraz ich podsumowanie. Komentarze nadesłane po Debacie stanowią osobny dokument.
I. Propozycje dotyczące zmian numeracji zaprezentowane podczas Debaty
Propozycje zmian PNK przedstawione przez Urząd Komunikacji Elektronicznej:
1. Usunięcie definicji numer strefowy i związanych z tym innych punktów w PNK.
2. Numery skrócone - zmiana zapisów:
- numer abonenckiej usługi specjalnej, zwany dalej numerem „AUS”, jest to numer przeznaczony dla usługi, świadczonej w sieci stacjonarnej, polegającej na udzielaniu różnych informacji, przyjmowaniu zleceń oraz przyjmowaniu wywołań alarmowych dotyczących wypadków i innych zagrożeń,
- zharmonizowane europejskie numery skrócone (Harmonised European Short Codes), zwane dalej numerami HESC z zakresu 11X, gdzie X może przyjmować jedną, dwie, trzy lub cztery cyfry, są to numery dostępne w krajach Unii Europejskiej przeznaczone dla usług, świadczonych w sieci stacjonarnej, polegających na udzielaniu różnych informacji, w tym wywołań alarmowych dotyczących wypadków i innych zagrożeń.
3. Odnośnie schematu wybierania z sieci ruchomej:
- jest KNA, dodać „dopuszcza się 0~KNA”
- jest NDS + KNA, dodać „dopuszcza się 0~NDS+KNA”
4. Schemat wybierania wewnątrz sieci ruchomej:
- dopisać „dopuszcza się 0~KNA”
5. Ponadto proponuje się wprowadzenie następujących zapisów odnośnie schematów wybierania:
- dopuszcza się 0~NDS+NDSI
- dopuszcza się 0~NDS+NDIN
6. Należy dodać zapisy dotyczące numerów rutingowych.
Propozycja zmian/zagadnień przedstawiona przez spółkę Telekomunikacja Polska S.A.:
1. Określenie obszarów SN wg niepodzielnych jednostek terytorialnych (np.: gmin).
2. Likwidacja prefiksu krajowego „0”.
3. Precyzyjna definicja AUS i podporządkowanie rodzajów usług do poszczególnych zakresów AUS.
4. Ujednolicony dostęp do AUS=9XYZ w połączeniach krajowych (likwidacja formatu KAUS = WSN + SAUS).
5. Kwestia dostępności AUS z zagranicy (czy i w jaki sposób).
6. Zmiana numeracji AUS=9XYZ na skutek likwidacji „0”.
7. Ograniczenie liczby numerów alarmowych 9XY (usunięcie pogotowi technicznych).
8. Przyporządkowanie usług sieci IN do zakresów numeracji.
9. Uregulowanie w PNK kwestii używania numeracji z poza PNK (wewnątrzsieciowej).
10. Określenie schematów wybierania usług NDIN i AUS w sieciach ruchomych.
11. Uporządkowanie numeracji dla VoIP: numery niegeograficzne dla usług głosowych w sieci Internet (bez możliwości połączeń alarmowych i niespełniające wymagań publicznie dostępnej usługi telefonicznej); numery geograficzne dla usług głosowych opartych na dedykowanej sieci IP, spełniających/zbliżonych do wymagań PATS.
12. Wprowadzenie do PNK dwóch definicji VoIP wg powyższych charakterystyk.
13. Określenie które zalecenia międzynarodowe obowiązują w Polsce.
Propozycja zaprezentowana przez spółkę Polkomtel S.A.:
1. Dodanie w PNK zapisów dopuszczających przesyłanie numeru abonenta wywołującego z „0” na początku maksymalnie do 31.12.2009 r. oraz stosowanie cyfry „0” w schematach wybierania maksymalnie do 31.12.2010 r. (do momentu rozszerzenia o jedną cyfrę).
2. Określenie w niedalekiej przyszłości które wyróżniki ABS z innych SN zostaną dołączone do SN W-wa i SN Katowice.
3. Pozostawienie bez zmian obszarów SN i nie wiązanie ich z obszarami województw.
4. Delegacja adresów domenowych (ENUM) łącznie z przydziałem numeracji - zarządzanie domenami przez UKE lub podmiot wyłoniony na zlecenie UKE, ale nie jednego przedsiębiorcę telekomunikacyjnego.
5. Nałożenie na dostawców usług VoIP na AB=39 obowiązków właściwej prezentacji numeru niegeograficznego oraz zapewnienia bezpłatnego dostępu do właściwej służby alarmowej wg miejsca pobytu użytkownika inicjującego połączenie.
6. Uwzględnienie w PNK formatów Krajowego Numeru Alarmowego i rutingowego dla przenośności numerów.
7. Dodanie zapisów o formie i miejscu publikacji oraz aktualizacji danych do kierowania ruchu wg ww. formatów.
8. W przypadku numerów AUS określenie w PNK dla każdego z „prefiksów” całkowitej długości numeru.
9. Propozycja rozszerzania PNK o jedną cyfrę (wraz ze szczegółowym procesem zmian):
- wariant 1: dodanie cyfry „3” dla ułatwienia procesu przejściowego, z jednoczesnym usunięciem „3” z odpowiednich AB,
- wariant 2: NDS, alarmowe, usługowe – „1”, PSTN i VoIP – „3” i „4”, PLMN – „5”, IN, VoIP nomadyczny – „8”, rezerwa – „2”,”5”,”6”,”7” i „9”
Propozycja zaprezentowana przez p. M.Bębenka i p. J.Kubasika:
1. Wprowadzenie 10-cyfrowej numeracji krajowej.
2. Uzależnienie typu połączenia i taryfy od pierwszej cyfry numeru.
3. Ustanowienie jednej SN.
4. Stosowanie zasady neutralności technologicznej przy przydziale numeracji.
5. Stosowanie logicznego sposobu wybierania numerów poprzez NDS.
Propozycja:
WARIANT I | WARIANT II | ||
Cyfra Z | Typ połączeń | Cyfra Z | Typ połączeń |
1 | NDS, AUS, numery alarmowe | 1 | NDS, AUS, numery alarmowe |
2 | Telefonia stacjonarna | 2 | Rezerwa |
3 | Rezerwa | 3 | Rezerwa |
4 | Rezerwa | 4 | Rezerwa |
5 | Rezerwa | 5 | Rezerwa |
6 | Telefonia ruchoma (komórkowa) | 6 | Telefonia ruchoma (komórkowa) |
7 | Połączenia o podwyższonej opłacie (PRS) | 7 | Połączenia o podwyższonej opłacie (PRS) |
8 | Połączenia bezpłatne i z dzieloną opłatą | 8 | Połączenia bezpłatne i z dzieloną opłatą |
9 | AUS / specjalne | 9 | AUS / specjalne |
0 | Nieużywane / rezerwa | 0 | Telefonia stacjonarna |
6. Określenie schematów wybierania numerów:
- dla połączeń krajowych KNA lub NDS+KNA
- dla połączeń międzynarodowych 00 + WMA lub NDS + 00 + WMA
- z zagranicy do Polski +48 KNA
7. Przydzielanie numeracji różnym operatorom małymi blokami np. po 10 000 NN.
8. Określenie charakterystycznego wyróżnika dla PAS.
9. Rozróżnienie taryfikacji za czas i zdarzenie dla numeracji PRS.
10. Zrównanie/ujednolicenie numeracji dla VoIP z pozostałą.
11. Dążenie do numerów osobistych (bez rozróżnienia PSTN-PLMN).
Propozycja zmian numeracji krajowej według p. Marka Madeja:
1. Propozycja zmian PNK - pierwsza cyfra może wskazywać typ numeru:
- 0 - dostęp do sieci (00 - numer międzynarodowy, 01.. -> prefix operatora, pozostałe jako rezerwa),
- 1 - usługi specjalne i skrócona numeracja (112, 118xxx),
- 2 - numery niegeograficzne/VoIP (w tym 20: dial-up, zakres może zawierać również wydzieloną numerację sieci MON i MSWiA),
- 3,4 - numery geograficzne w sieciach stacjonarnych,
- 5,6 - numery niegeograficzne w sieciach ruchomych (5-operatorzy infrastrukturalni, 6-wirtualni, NMT, submarki, GSM-R),
- 7 - numery premium rate,
- 8 - numery bezpłatne i z dzieloną odpłatnością,
- 9 - numery skrócone i usługi specjalne (mogą być przydzielane geograficzne, tzn. numer 9666 może działać w obrębie jednej strefy numeracyjnej, nie ma jednak powodu, by poprzedzać go numerem strefy, dawnym kierunkowym).
2. Rozwiązania dot. numeracji dla VoIP:
- wydzielona numeracja dla usług VoIP,
- podejście "liberalne" (zbliżone do obecnego), gdzie wybór strefy geograficznej należy do abonenta.
Propozycja p. Tomasza Rossowskiego:
1. Przypisanie numerów do osób/firm i tym samym skrócenie numeru telefonicznego do 8 cyfr podstawowych.
2. Rozróżnienie numerów stacjonarnych od komórkowych przez dodanie „*” (sieć PSTN) i „#” (sieć PLMN).
3. Umożliwienie połączenia poprzez numery skrócone (cyfry występujące po * lub #) dla takich samych numerów podstawowych.
4. Wprowadzenie rozróżniania operatora poprzez cyfrę następującą po #.
5. Wprowadzenie rejestracji numerów podstawowych (8 cyfr) w UKE za symboliczną opłatą.
II. Komentarze będące wynikiem Debaty numeracyjnej.
Komentarze do Debaty numeracyjnej przedstawiły następujące podmioty:
- Polska Telefonia Cyfrowa Sp. z o.o. (materiał stanowi odrębny dokument),
- Polkomtel S.A. (materiał stanowi odrębny dokument),
- p. inż. Eugeniusz Gołębiewski - bardzo ciekawy przeglądowy materiał dotyczący historii zmian numeracji w polskiej sieci telefonicznej (materiał stanowi odrębny dokument).
III. Podsumowanie zaprezentowanych propozycji.
Przedstawione podczas Debaty propozycje zmian PNK możemy podzielić na dwa bloki. Jedne sprowadzały się do uporządkowania zapisów, inne z kolei miały na celu uporządkowanie różnych rodzajów numeracji przez przyporządkowanie do każdej z kategorii innej, nowej „dołączanej” cyfry co w opinii prezentujących zapewniłoby lepszą przejrzystość taryfikacji i usług osiąganych za jej pośrednictwem dla abonentów.
Jednakże u podstaw całej dyskusji leżała odpowiedź na pytanie: jakie informacje do niedawna zawierał numer telefoniczny i jakie zawiera w uwarunkowaniach obecnych.
Dla potrzeb niniejszego dokumentu przyjęto następujące rozróżnienie numerów telefonicznych:
Numer geograficzny przeznaczony dla użytkownika końcowego – kryje się pod nim użytkownik końcowy, jego nazwa (identyfikacja użytkownika), adres instalacji punktu końcowego sieci (lokalizacja użytkownika), nazwa operatora sieci dostępowej, obszar kierowania połączeń i taryfikacji.
Numer niegeograficzny przeznaczony dla użytkownika końcowego – kryje się pod nim użytkownik końcowy, jego nazwa (identyfikacja użytkownika), nazwa operatora sieci dostępowej, a zatem i sposób taryfikacji.
Pozostała numeracja niegeograficzna (numeracja dostępu) – kryje się za nią rodzaj dostępu do sieci/do usług, rodzaj sieci/ usług, identyfikacja usługodawcy/operatora, taryfikacja.
W toku liberalizacji i rozwoju rynku telekomunikacyjnego powszechne i możliwe stało się wykorzystanie numeracji przeznaczonej dla użytkownika końcowego jako numeracji dla dostępu do sieci lub usług (tzw. tranzyt IP na numerach końcowych czyli głównie tzw. zdrapki na połączenia dalekosiężne dla sieci stacjonarnej oraz wykorzystanie bramek FCT w sieciach komórkowych), ze wszystkimi konsekwencjami tego podejścia jak problemy z funkcjonalnością CLI i szczególnie realizacją retencji danych. Ponadto wprowadzona została przenośność numeru przy zmianie operatora oraz przy zmianie lokalizacji.
Prezes UKE dostrzegł i wsparł zmianę rozumienia geograficznego numeru telefonicznego przeznaczonego do adresowania użytkowników końcowych poprzez rozszerzenie jego dotychczasowego zastosowania jakim było adresowanie punktu końcowego publicznej sieci telefonicznej (i pośrednio użytkownika) na bezpośrednie adresowanie użytkownika (numeracja geograficzna dla nomadycznego abonenta usługi VoIP) ze wszystkimi konsekwencjami (w tym taryfikacyjnymi, lokalizacyjnymi, kierowania połączeń itd.) tego podejścia. Ponadto wsparcie Prezesa UKE zyskało wykorzystanie numeracji usług sieci inteligentnej jako numeracji dla punktu dostępu do sieci (w tym 0708 wykorzystywane dla VoIP – nie jest to dostęp do usługi, ale punkt połączenia sieci PSTN z siecią IP).
W prezentowanych w trakcie Debaty Numeracyjnej stanowiskach przewijało się nawoływanie do podjęcia dużej operacji przywracania sensu numeracji telefonicznej, głównie w interesie użytkownika. Rozważając sens tak szerokiej (r)ewolucji warto jednak postawić dwa zasadnicze pytania:
- jakie są gwarancje, że reguły ustalone dla nowej numeracji będą dotrzymywane?
- czy już za nami są wszystkie niespodzianki, które dla numeracji telefonicznej niesie tocząca się rewolucja telekomunikacyjna i rynek telekomunikacyjny i czy wiadomo dokładnie, jak powinien wyglądać plan numeracji z trwałymi regułami niosącymi gwarantowane informacje dla użytkownika?
Pewne jest, że czas najwyższy na podjęcie działań dostosowujących obecny plan numeracji krajowej i wszystkie powiązane z nim aspekty do zmieniających się uwarunkowań konkurencyjnych i technologiczno-rynkowych i temu głównie miała służyć przeprowadzona Debata. Prezes UKE preferuje rozwiązania promujące konkurencję, chroniące abonentów przed zmianami numeracji, z której korzystają, oraz porządkujące kategorie numeracji pod kątem informacji dla klienta.
Biorąc pod uwagę powyższe, Prezes UKE rozważa możliwość złożenia do Ministra Transportu wniosku o wprowadzenie zmian do Planu Numeracji Krajowej z uwzględnieniem powyższych przesłanek. Szczegółowe informacje co do proponowanych zmian będą zamieszczane na stronie internetowej UKE.
Metryka ze strony archiwalnej
| Autor informacji: | (Jacek Strzalkowski) |
| Udostępnienie informacji: | (Jacek Strzalkowski) / (2007-02-27 13:41) |
| Ostatnia zmiana: | (Jacek Strzalkowski) / (2008-01-08 15:01) |
Pliki do pobrania
Pobierz wszystkie załączniki Pobierz wszystkie załączniki w formacie .zip
| Podmiot udostępniający informację: | Urząd Komunikacji Elekronicznej |
| Osoba odpowiedzialna: | Jacek Strzalkowski |
| Osoba publikująca informację: | Archiwum UKE |
| Data publikacji: | 05.09.2025 15:17 |



