- Archiwum

SA oddalił apelację Prezesa UKE

Wyrok w sprawie kary nałożonej na TP pieniężnej za naruszenie obowiązku określania cen usług na podstawie kosztów ich świadczenia przy świadczeniu usługi neostrada tp.

W dniu 4 lipca 2012 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie ogłosił wyrok po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2012 r. apelacji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. akt XVII AmT 23/10. Wyrokiem tym SOKiK uchylił na skutek odwołania Telekomunikacji Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie decyzję Prezesa UKE z dnia 25 września 2006 r. nr DKE-SSE-029-2/06(8) w sprawie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 100 000 000 PLN na TP S.A. za naruszenie obowiązku określania cen usług na podstawie kosztów ich świadczenia przy świadczeniu usługi neostrada tp.

Wskazać należy, iż sprawa ta była powtórnie rozpoznawana przez Sąd Apelacyjny. Wyrokiem z dnia 21 maja 2007 r., sygn. akt XVII AmT 42/06 SOKiK bowiem uchylił Decyzję w całości. Od wyroku tego apelację złożył Prezes UKE. Apelacja Prezesa UKE została uwzględniona i wyrokiem z dnia 10 kwietnia 2008 r., sygn. akt VI ACa 929/07, Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżony wyrok SOKiK w całości i sprawę przekazał temu Sądowi do ponownego rozpoznania. SOKiK postanowieniem z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. akt XVII AmT 44/08, zawiesił postępowanie w sprawie do czasu zakończenia postępowania toczącego się przed Europejskim Trybunałem Sprawiedliwości ze skargi Komisji Wspólnot Europejskich przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej w sprawie C-545/08 w związku z działaniami Prezesa UKE dotyczącymi regulacji detalicznych cen dostępu szerokopasmowego bez przeprowadzenia przeglądu (analizy) rynku (więcej informacji na temat wyroku znajduje się pod adresem: www.uke.gov.pl/uke/index.jsp?place=Lead01&news_cat_id=422&news_id=5345&layout=3&page=text).

Po wydaniu w dniu 6 maja 2010 r. wyroku przez Trybunał Sprawiedliwości w sprawie C-545/08, SOKiK postępowanie podjął i odwołanie TP S.A. rozpoznał, wydając w dniu 12 lipca 2011 r., sygn. akt XVII AmT 23/10, wyrok uchylający Decyzję.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację Prezesa UKE od wyroku SOKiK z dnia 12 lipca 2011 r., sygn. akt XVII AmT 23/10.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd Apelacyjny wskazał w pierwszym rzędzie, że podniesione w apelacji przez Prezesa UKE zarzuty naruszenia przepisów postępowania cywilnego nie odniosły skutku, gdyż Pozwany nie wykazał w sposób przekonywujący, że podniesione przez niego zarzuty naruszenia przepisów postępowania miały wpływ na wynika rozstrzygnięcia. Sąd Apelacyjny wskazał w szczególności, że zarzut naruszenia art. 328 § 2 kodeksu postępowania cywilnego rzadko może być zarzutem skutecznym, gdyż uzasadnienie wyroku sporządzane jest już po jego wydaniu i zasadniczo nie wpływa na treść rozstrzygnięcia. Ponadto Sąd Apelacyjny wskazał, że pomimo pewnych niedoskonałości wyrok SOKiK poddaje się kontroli instancyjnej.

Oceniając zarzuty naruszenia przepisów prawa materialnego Sąd Apelacyjny wskazał, że zarówno z sentencji Decyzji, jak i z jej uzasadnienia wynikało, że Prezes UKE nałożył na TP S.A. karę pieniężną za naruszenie obowiązku określania cen usługi neostrada tp na podstawie kosztów jej świadczenia na podstawie art. 46 ust. 3 pkt 3 lit. c i art. 61 ust. 2 ustawy z dnia  16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.,). Tymczasem, w ocenie Sądu Apelacyjnego, działania Pozwanego w toku postępowania sądowego zmierzały do zmiany kwalifikacji czynu, poprzez wykazanie, że nałożenie kary pieniężnej na TP S.A. jest zasadne na podstawie art. 61 ust. 2 Pt.  Takie działanie, zdaniem Sądu Apelacyjnego jest sprzeczne z przepisami Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, która nakazuje rozstrzygać wątpliwości na korzyść oskarżonego, a ponadto ustanawia prawo oskarżonego do wiedzy o tym, popełnienie jakiego czynu jest mu zarzucane. Sąd Apelacyjny wskazał także, że rolą sądu rozpoznającego sprawy o nałożenie kar pieniężnych przez Prezesa UKE jest ocena zachowania określonego w sentencji decyzji o nałożeniu kary pieniężnej.

Sąd Apelacyjny wskazał na zakończenie podawania ustnych motywów rozstrzygnięcia, że nie było możliwym nałożenia na TP S.A. kary za naruszenie art. 57 Pt, gdyż Pt nie przewiduje takiej możliwości, a ponadto ocena działania TP S.A. w tym zakresie była przedmiotem odrębnego postępowania i w niniejszej sprawie nie mogło to stanowić podstawy nałożenia kary.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt VI ACa 202/12

Metryka ze strony archiwalnej