- Archiwum

7 maja br. Sąd Apelacyjny, na skutek apelacji Prezesa UKE i KIGEiT, zmienił wyrok SOKiK w sprawie z odwołania Polkomtel od decyzji Prezesa UKE  z dnia 9 grudnia 2009 r. nr DHRT-WWM-6093-1/09(44) w przedmiocie ustalenia stawki za zakańczanie połączeń w sieci Polkomtel w ten sposób, iż oddalił apelację i odwołanie Polkomtel w całości.

W dniu 7 maja 2014 r. przed Sądem Apelacyjnym odbyła się rozprawa z apelacji Prezesa UKE, Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji (dalej „KIGEiT”) oraz Polkomtel Sp. z o.o. (dalej „Polkomtel”) od wyroku Sądu Okręgowego Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów („SOKiK”) z dnia 27 maja 2013 r. w sprawie z odwołania Polkomtel od decyzji Prezesa UKE  z dnia 9 grudnia 2009 r. nr DHRT-WWM-6093-1/09(44) w przedmiocie ustalenia stawki za zakańczanie połączeń w sieci Polkomtel – tzw. Decyzja MTR 2009.

Zaskarżonym przez Polkomtel, Prezesa UKE i KIGEiT wyrokiem SOKiK zmienił decyzję Prezesa UKE w ten sposób, iż nadał jej brzmienie:
„Ustalam wysokość opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w zakresie stawki z tytułu  zakańczania połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej Polkomtel S.A. z siedziba w Warszawie (zwana dalej „stawką MTR”) na poziomie 0,1690 zł/min.”.

Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie SOKiK wskazał na fakt, iż stawka 0,1690 zł/min jest stawką, jaką Prezes UKE wyliczył (zdaniem Sądu prawidłowo), ustalając ją w oparciu o ponoszone przez Polkomtel koszty. Fakt, że w decyzji MTR 2009 Prezes UKE ustalił ostatecznie stawkę MTR na poziomie 0,1677 zł/min wynikał z tego, że Prezes UKE, mając na uwadze wynikający z art. 40 ust. 4 Ustawy prawo telekomunikacyjne (dalej Pt) obowiązek uwzględnienia przy wyznaczaniu stawki MTR takich kryteriów jak promocja efektywności i zrównoważonej konkurencji oraz zapewnienie maksymalnej korzyści dla użytkowników końcowych, uznał, że docelowa stawka MTR, określona w pkt. 1 sentencji zaskarżonej decyzji, winna być wyznaczona na podstawie średniej ze stawek MTR wyznaczonych dla Polkomtel, Polskiej Telefonii Cyfrowej S.A. i Polskiej Telefonii Komórkowej Sp. z o.o. w oparciu o najbardziej aktualne i wiarygodne dane. Zdaniem SOKiK, takie działanie Prezesa UKE było błędne gdyż prowadziło do sytuacji, w której Polkomtel nie świadczył usługi zakańczania połączeń w oparciu o ponoszone przez siebie koszty, co jest istotą ciążącego na Polkomtel obowiązku regulacyjnego podkreślonego w art. 40 Pt.

Sąd Apelacyjny wyrokiem:

- na skutek apelacji Prezesa UKE i KIGEiT zmienił wyrok SOKiK w ten sposób, iż oddalił odwołanie Polkomtel w całości,
- oddalił apelację Polkomtel.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż podzielił argumentację zawartą w apelacji Prezesa UKE oraz KIGEiT odnośnie interpretacji art. 40 ust. 4 Pt. Sąd uznał, iż Prezes UKE mógł zmienić wysokości opłat ustalonych wyłącznie w oparciu o ponoszone koszty w oparciu o kryteria wymienione we wskazanym powyżej przepisie, tj. efektywność i zrównoważoną konkurencję oraz zapewnienie maksymalnych korzyści dla użytkowników końcowych. Sąd podniósł, iż należy odróżnić obliczenie kosztów usługi od ustalenia wysokości opłat za tą usługę.

Odnosząc się do apelacji Polkomtel, Sąd wskazał, iż za niezasadny uznał podstawowy zarzutu apelacji, tzn. iż zaskarżona decyzja jest obarczona wadą nieważności, gdyż rozstrzyga kwestię, która została już rozstrzygnięta wcześniejszymi decyzjami MTR 2008 i MTR 2007. Sąd uznał, iż powyższe decyzje łączy wprawdzie tożsamość podmiotowa, ale nie zachodzi tożsamość przedmiotowa, gdyż wszystkie te decyzje ustalają stawki MTR w oparciu o koszty ponoszone przez Polkomtel w innych okresach czasu. Ponadto Sąd Apelacyjny wskazał, iż z przepisów prawa wspólnotowego wynika „cykliczność” badania oraz regulowania przez Prezesa UKE rynku, co pociąga za sobą konieczność cyklicznego badania i ewentualnego regulowania wysokości opłat stosowanych przez Polkomtel.

Wyrok jest prawomocny.

VI ACa 1479/13