- Archiwum

Sąd Apelacyjny oddalił apelację KIGEiT

Sąd Apelacyjny oddalil apelację Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji od wyroku Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów w przedmiocie określenia rynku właściwego jako krajowego rynku świadczenia usługi przyłączenia do stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej.

W dniu 19 lutego 2016 r. r. przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie odbyła się rozprawa na skutek apelacji Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji, od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 14 listopada 2014 r. sygn. akt XVII AmT 29/13, oddalającego odwołanie KIGEiT od decyzji Prezesa UKE z dnia 8 sierpnia 2012 r. nr DART-SMP-6040-1/12(37) w przedmiocie określenia rynku właściwego jako krajowego rynku świadczenia usługi przyłączenia do stacjonarnej publicznej sieci telefonicznej i utrzymania w gotowości do świadczenia usług telekomunikacyjnych dla konsumentów (tzw. Rynek 1), ustalenia, że na Rynku 1 występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny o znaczącej pozycji rynkowej, wyznaczenia Telekomunikacji Polskiej S.A. (obecnie Orange Polska S.A. -  dalej „TP”) jako przedsiębiorcy telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej oraz utrzymania i zmiany względem TP określonych obowiązków regulacyjnych.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia SOKiK stwierdził, że apelacja KIGEiT nie była zasadna, ponieważ SOKiK poczynił w niniejszej sprawie prawidłowe ustalenia faktyczne i wyciągnął z nich trafne wnioski.

W pierwszej kolejności niezasadne były wnioski dowodowe powoda w zakresie dotyczącym faktów, które nastąpiły już po wydaniu Decyzji. KIGEiT powoływał się bowiem na dokumenty sporządzone po wydaniu Decyzji dla wykazania tendencji wzrostu liczby użytkowników telefonii VoIP przy jednocześnie malejącej ilości abonentów tradycyjnej telefonii stacjonarnej. Powód wywodził z tego tezę o substytucyjności między ww. usługami, a tym samym nieprawidłowym określeniu przez Prezesa UKE produktowego rynku właściwego w niniejszej sprawie, do którego nie zaliczono telefonii VoIP.

SOKiK oddalając wnioski dowodowe KIGEiT zauważył, że Prezes UKE bierze pod uwagę stan faktyczny istniejący w dacie wydania Decyzji. Natomiast SA w pełni podzielił pogląd SOKiK w tym zakresie.

Powód kwestionując zakres produktowy właściwego rynku, w istocie polemizuje z dokonaną przez Prezesa UKE w roku 2011 analizą Rynku 1, na której bazuje określenie rynku właściwego zamieszczone w Decyzji. Innymi słowy środki dowodowe Powoda zmierzają do wykazania zmiany ustalonego przez Prezesa UKE stanu faktycznego poprzez niezasadne uwzględnienie zdarzeń późniejszych. Zatem wykraczają one poza okres stanowiący miarodajny punkt odniesienia do regulacji Decyzji. Tym samym nie mieszcząc się w przedmiocie zaskarżenia, nie są istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Zdaniem SA istotą niniejszego sporu było określenie przez Prezesa UKE produktowego rynku właściwego w Decyzji. Wskazywany przez KIGEiT wzrost ilości użytkowników, czy czasu połączeń przy użyciu telefonii VOiP, nie stanowią przesłanki zaliczenia danego produktu/usługi do rynku właściwego. Takimi przesłankami są - w świetle  definicji rynku właściwego zawartej w art. 4 pkt 9 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów - przeznaczenie, cena, właściwości, w tym jakość, które powodują, że dane usługi odbierane są przez ich nabywców za substytuty.

Słusznie zatem Prezes UKE i TP powoływali się na powyższe kryteria w kontekście wykazania różnic między usługami telefonii VoIP, a usługami telefonii stacjonarnej, które pod kątem oceny ich nabywców nie są uważane za substytuty. SA uznał, że w niniejszej sprawie został wykazany brak substytutywności między ww. usługami.

Na zakończenie SA stwierdził, że zastosowane w Decyzji środki zaradcze są adekwatne oraz proporcjonalne (w sensie ich niezbędności i nienadmierności) do zauważonych przez Prezesa UKE problemów na Rynku 1.

Metryka ze strony archiwalnej