- Archiwum

Sąd Apelacyjny oddalił apelację Prezesa UKE

Wyrok w sprawie decyzji MTR dla Polskiej Telefonii Cyfrowej.

W dniu 10 listopada 2010 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie rozpoznał apelację Prezesa UKE od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 10 maja 2010 r. sygn. akt XVII AmT 40/09. Wyrokiem tym SOKiK uchylił decyzję Prezesa UKE z dnia 22 października 2008 r. nr DHRT-WKO-6042-8/08(29) nakładającą na Polską Telefonię Cyfrową sp. z o.o. w Warszawie obowiązek dostosowania stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej PTC oraz obowiązek corocznego przedstawiania Prezesowi UKE uzasadnienia wysokości opłat MTR w oparciu o ponoszone koszty na podstawie danych za ostatni zakończony rok obrotowy, nie później niż  w terminie stu dwudziestu dni kalendarzowych o zakończenia ww. roku. Wyrokiem tym SOKiK oddalił również zażalenie na postanowienie Prezesa UKE z dnia 25 września 2008 r. w przedmiocie ograniczenia PTC wglądu w materiał dowodowy.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację Prezesa UKE.

Sąd Apelacyjny wskazał, iż apelacja Prezesa UKE nie była słuszna, choć SOKiK popełnił pewne uchybienia. Sąd Apelacyjny zauważył, iż niezasadny był zarzut nie rozpoznania istoty sprawy oraz wadliwego uzasadnienia wyroku. Sąd Apelacyjny wskazał, iż uzasadnienie wyroku SOKiK posiadało pewne mankamenty, jednakże zarzut wadliwego uzasadnienia wyroku może zostać uwzględniony tylko wyjątkowo. Zdaniem Sądu Apelacyjnego SOKiK wprawdzie wskazał w uzasadnieniu, iż Decyzja MTR dotyczy innej spółki, ale uczynił to wyłącznie w części opisującej przebieg sprawy (historycznej) uzasadnienia. Sąd Apelacyjny nie zgodził się tym samym z zarzutem Prezesa UKE, że uchybienie to dotyczyło podstawy faktycznej rozstrzygnięcia i oznaczało nie rozpoznanie istoty sprawy.

Prezes UKE zarzucał także w apelacji, iż SOKiK niewłaściwie powołał się na przepis art. 22 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego (Pt) w nowym brzmieniu. Zdaniem Sądu Apelacyjnego SOKiK wadliwie odwołał się do tego przepisu. Niemniej jednak w ocenie Sądu Apelacyjnego z brzmienia art. 25 ust. 4 Pt w dotychczasowym brzmieniu wynikało, iż nałożony Decyzją MTR obowiązek dostosowania stawek stanowi obowiązek regulacyjny. Wobec powyższego Prezes UKE powinien był zastosować tryb postępowania konsultacyjnego przewidziany w art. 15 Pt. Już wyłącznie to uchybienie zdaniem Sądu Apelacyjnego przesądzało o konieczności uchylenia Decyzji MTR.

Sąd zgodził się natomiast z Prezesem UKE, iż SOKiK nie wykazał, że Decyzja MTR ma wpływ na stosunki handlowe między Państwami członkowskimi, tym samym nie miał podstaw do stwierdzenia, że konieczne było przeprowadzenie postępowania konsolidacyjnego zgodnie z przepisem art. 18 w zw. z art. 15 Pt.

Sąd nie podzielił także argumentu podnoszonego w apelacji, iż wpływ na zaskarżoną decyzję miała decyzja Prezesa UKE z dnia 3 lutego 2010 r. nr DHRT-WWM-6093-7/09 (6) stwierdzająca wygaśnięcie z dniem 10 grudnia 2009 r. Decyzji MTR. Sąd Apelacyjny zauważył, iż decyzje regulacyjne z założenia mają charakter czasowy zatem umorzenie postępowania oznaczałoby pozbawienie strony prawa do Sądu oraz utrudniłoby rozliczenia z kontrahentami. Sąd Apelacyjny wskazał na podobne uregulowania w prawie energetycznym dotyczące taryf. Orzecznictwo dopuszcza rozpoznanie odwołania nawet po upływie czasu, w którym obowiązywała dana taryfa.

Odnośnie do zarzutu zaniechania odrzucenia odwołania w części dotyczącej zażalenia na postanowienie z dnia 25 września 2008 r. Sąd Apelacyjny wskazał, iż nie może zmienić zaskarżonego wyroku w tej części albowiem oznaczałoby pogorszenie sytuacji apelującego (naruszenie zakazu reformationis in peius). Nie można zapominać, iż w tej części SOKiK zażalenie oddalił, a apelacji nie wniosła od niego PTC.

Wyrok jest prawomocny. Od wyroków Sądu Apelacyjnego kończących postępowanie może być wniesiona skarga kasacyjna do Sądu Najwyższego.

VI ACa 899/10

Metryka ze strony archiwalnej