- Archiwum

Sąd Apelacyjny oddalił apelację TP

Wyrok w sprawie decyzji regulacyjnej na rynku świadczenia usługi dzierżawy odcinków zakończeń łączy.

W dniu 3 czerwca 2011 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie rozpoznał apelację Telekomunikacji Polskiej SA od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie - Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 13 września 2010 r. sygn. akt XVII AmT 86/09. Wyrokiem tym SOKiK oddalił odwołanie TP SA od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 23 października 2008 r. nr DRTD-SMP-6043-39/06 (31). W decyzji tej Prezes UKE ustalił, że na krajowym rynku świadczenia usługi dzierżawy odcinków zakończeń łączy nie występuje skuteczna konkurencja, wyznaczył  TP SA jako przedsiębiorcę zajmującego pozycję znaczącą na krajowym rynku świadczenia usługi dzierżawy odcinków zakończeń łączy oraz nałożył na TP SA obowiązki regulacyjne wskazane w art. 34, 37, 38, 40, 42 Pt.

Sąd Apelacyjny oddalił apelację TP SA.

W ustnych motywach wyroku Sąd Apelacyjny wskazał, iż apelacja nie była zasadna. Na wstępie Sąd Apelacyjny wskazał, iż nie mógł zmienić zaskarżonych w apelacji (na podstawie art. 380 k.p.c.) postanowień SOKiK o oddalenie wniosku o powołanie biegłego albowiem profesjonalny pełnomocnik TP SA nie złożył stosownych zastrzeżeń do protokołu w trybie art. 162 k.p.c. W konsekwencji nie były także zasadnie zgłoszone w apelacji wnioski o dopuszczenie biegłych, albowiem mogły być one powoływane przed sądem pierwszej instancji. Na skutek niezgłoszenia zastrzeżenia do protokołu wskazującego na uchybienia proceduralne sądu pierwszej instancji TP SA utraciła prawo do powoływania się na takie uchybienia w toku postępowania.

Sąd nie podzielił także podnoszonego przez TP SA zarzutu niewłaściwego określenia rynku produktowego. Sąd Apelacyjny wskazał, iż Prezes UKE określił rynek zgodnie z ówcześnie obowiązującym rozporządzeniem Ministra Infrastruktury oraz w sposób zgodny z Zaleceniem Komisji Europejskiej z dnia 8 maja 2003 r., a także w sposób, w który odpowiadał późniejszemu Zaleceniu Komisji Europejskiej z dnia 17 grudnia 2007 r.

Sąd zauważył, iż nie było podstaw do wyłączenia z analizy rynku oraz jego określenia łączy o przepływności powyżej 155 Mbit/s. Sąd wskazał ponadto, iż wbrew twierdzeniom TP SA nałożone na nią obowiązki były proporcjonalne. W ocenie Sądu nie był również słuszny zarzut naruszenia art. 22 ust. 1 oraz art. 21 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego w zw. z art. 7 Konstytucji RP oraz art. 6 i 19 k.p.a. poprzez błędną wykładnię skutkującą naruszeniem przez Prezesa UKE kompetencji ministra właściwego w sprawach łączności. Sąd Apelacyjny wskazał, iż zarzut ten był już rozpoznawany przez Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 2 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SK 28/08. Sąd Najwyższy przyjął, że określenie przez Ministra Infrastruktury poszczególnych rynków właściwych w rozporządzeniu „tworzy pewne ramy, w obrębie których Prezes Urzędu badając  substytucyjność popytowo-podażową określa produkty - usługi wchodzące w skład danego rynki właściwego po przeprowadzeniu jego analizy".

Szersze motywy zostaną przedstawione w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt VI ACa 13/11

Metryka ze strony archiwalnej