- Archiwum

Sąd Apelacyjny zmienił wyrok SOKiK

Wyrok w sprawie kary nałożonej na PTC.

W dniu 12 stycznia 2011 r. miała miejsce rozprawa przed Sądem Apelacyjnym w Warszawie w sprawie rozpoznania apelacji Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie, od wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów, oddalającego odwołanie od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 18 listopada 2008 r. nr DKE-WPP-029-14/08(26) w przedmiocie nałożenia na PTC kary pieniężnej w wysokości 130 000 zł za wykorzystywanie przez PTC określonych częstotliwości bez posiadania do tego uprawnień, tj. odpowiednich pozwoleń radiowych (dalej: „Decyzja").

Wyrokiem SA zmienił wyrok SOKiK w ten sposób, że uchylił Decyzję.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia SA stwierdził, że w pełni podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w wyroku z dnia 21 września 2010 r. sygn. akt: III SK 8/10. Przywołane stanowisko Sądu Najwyższego sprowadza się do tego, że wszczęcie postępowania kontrolnego na podstawie art. 199 Pt (jak w niniejszej sprawie) powoduje, iż dalszy tryb procedowania przez Prezesa UKE determinowany jest przez wymagania ustanowione w art. 201 Pt. A zatem Prezes UKE nie mógł wszcząć na podstawie odpowiednich przepisów art. 210 ust. 1 i art. 209 ust. 1 Pt postępowania w sprawie nałożenia na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego kary pieniężnej za naruszenie przez niego określonego obowiązku, w sytuacji, gdy wcześniej wszczął - w odniesieniu do tego samego zdarzenia i tego samego przedsiębiorcy - postępowanie kontrolne zgodnie z art. 199 Pt.

Poza głównym motywem rozstrzygnięcia SA wskazał również, że kwestia katalogu zarzutów, które skarżący może zgłosić jest otwarta do czasu zamknięcia rozprawy apelacyjnej. W niniejszej sprawie powołanie się na ww. wyrok Sądu Najwyższego należy traktować jako uzupełnienie argumentacji prawnej dotyczącej zarzutu naruszenia art. 209 Pt poprzez jego niewłaściwe zastosowanie. Ponadto istotne okoliczności faktyczne były bezsporne pomiędzy stronami, zostały one przytoczone także w uzasadnieniu Decyzji. Nawet gdyby powód nie przywołał stanowiska Sądu Najwyższego, to i tak SA ma obowiązek rozstrzygnięcia w pełni uwzględniającego prawo materialne. Natomiast w ocenie SA przepisy Pt są przepisami prawa materialnego, włącznie z tymi, które regulują tryb postępowania.

Odnośnie zarzutu apelacji dotyczącego braku postanowień dowodowych SOKiK, to SA zauważył, że materiał zebrany w postępowaniu administracyjnym i przesłany przez Prezesa UKE do SOKiK staje się automatycznie materiałem dowodowym w postępowaniu przed tym sądem oraz jest objęty domniemana decyzją SOKiK o dopuszczeniu i przeprowadzeniu określonych dowodów.

Szersze motywy rozstrzygnięcia znajdą się w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Wyrok jest prawomocny.

Sygn. akt VI ACa 782/10

Metryka ze strony archiwalnej