- Archiwum

SN uchylił wyrok Sądu Apelacyjnego

Wyrok w sprawie skargi kasacyjnej TP dotyczącej kary w wysokości 33 mln zł.

Dnia 7 lipca Sąd Najwyższy rozpoznał sprawę ze skargi kasacyjnej Telekomunikacji Polskiej S.A. od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 9 kwietnia 2010 r. sygn. VI ACa 1195/09.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Dnia 17 sierpnia 2007 r. Prezes UKE wydał decyzję nr ORZ-WE-029-2/07(39) nakładającą na TP karę pieniężną w wysokości 33.000.000,00 zł za niewykonywanie decyzji Prezesa UKE z dnia 5 października 2006 r. sygn. DRTH-WOR-6062-2/06(41) zmieniającej projekt „oferty ramowej TP określającej ramowe warunki umów o dostępie do lokalnej pętli abonenckiej i związanych z nim udogodnień w zakresie dostępu pełnego i współdzielonego i zatwierdzającej projekt w brzmieniu zawartym w załączniku nr 1 do decyzji („Decyzja RUO 1”) oraz decyzji z dnia 3 kwietnia 2007 r. sygn. DHRT-WOR-6062-2/06(63) uchylającej i zmieniającej w części Decyzję RUO 1 („Decyzja RUO 2”).

Od decyzji tej odwołała się TP.

W wyroku z dnia 8 czerwca 2009 r. sygn. akt XVII AmT 69/07 SOKiK:

1. zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż w miejsce podstawy prawnej decyzji tj. „art. 209 ust. 1 pkt 6 Pt” wpisał „art. 209 ust. 1 pkt 5 Pt”;
2. oddalił odwołanie TP w pozostałej części.

Od wyroku SOKiK apelację złożyła zarówno TP (zaskarżając go w całości), jak i Prezes UKE (zaskarżając go jednak w części, tj. tylko punkt 1 wyroku).

Sąd Apelacyjny w wyroku z dnia 9 kwietnia 2010 r. sygn. VI ACa 1195/09:

1. zmienił wyrok SOKiK w ten sposób, że oddalił w całości odwołanie TP oraz
2. oddalił apelację TP.

Sąd Najwyższy w dzisiejszym wyroku uchylił zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w całości i przekazał temu sądowi sprawę do ponownego rozpoznania.

Podając ustne motywy rozstrzygnięcia, Sąd Najwyższy wskazał, że uwzględnił skargę kasacyjną TP, uznając, że zasadny jest zarzut TP dotyczący naruszenia art. 10 Dyrektywy o zezwoleniach. W ocenie Sądu Najwyższego, Sąd Apelacyjny nieprawidłowo uwzględnił w sprawie nie pierwotne brzmienie tego przepisu, ale obecne, tj. po jego nowelizacji, która weszła w życie dnia 19 grudnia 2009 r., gdy tymczasem powinien zastosować przepisy z dnia wydania decyzji. Zdaniem Sądu, zmieniona Dyrektywa o zezwoleniach wprowadza w tym zakresie nową normę prawną, która w tej sprawie nie mogła być zastosowana.

W ocenie Sądu w sprawie zaistniała także nieprawidłowość proceduralna w postępowaniu Prezesa UKE. Niewątpliwie Organ wszczął w styczniu 2007 roku kontrolę dotyczącą wykonywania przez TP Decyzji RUO 1. Kontrola ta została zakończona w lutym 2007 r. i potem organ nie postępował według procedury wynikającej z art. 201 Pt, ale od razu wszczął postępowanie administracyjne na podstawie art. 209 Pt. W ocenie Sądu wadliwość działania Prezesa UKE polegała właśnie na niezastosowaniu w tej sytuacji trybu przewidzianego w art. 201 Pt.

Wyrok jest prawomocny.
III SK 52/10

Metryka ze strony archiwalnej