- Archiwum

SOKiK oddalił odwołanie Polkomtela

Wyrok w sprawie odwołania Polkomtela od decyzji Prezesa UKE ustalającej warunki współpracy oraz zasady rozliczeń za usługi dostępu użytkowników sieci Polkomtela do usług sieci inteligentnej realizowanych za pośrednictwem sieci Telekomunikacji Polskiej.

W dniu 15 marca 2012 r. Sąd Okręgowy w Warszawie - Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej „SOKiK") ogłosił wyrok w sprawie z odwołania Polkomtela S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej „Polkomtel") od decyzji Prezesa UKE z dnia 6 maja 2009 r. nr DHRT-WWM-60600-57/08(41) ustalającej warunki współpracy oraz zasady rozliczeń za usługi dostępu użytkowników sieci Polkomtela do usług sieci inteligentnej realizowanych za pośrednictwem sieci Telekomunikacji Polskiej S.A. z siedzibą w Warszawie (dalej „Decyzja").

SOKiK oddalił odwołanie Polkomtela.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia SOKiK wyraził ocenę, że odwołanie Polkomtel od Decyzji było w całości bezzasadne.

W szczególności SOKiK wskazał, że nie jest uzasadniony zarzut Polkomtel dotyczący konieczności przeprowadzenia analizy rynku, wyznaczenia przedsiębiorcy zajmującego znaczącą pozycję i nałożenia na tego przedsiębiorcę obowiązków regulacyjnych przed wydaniem Decyzji. Sąd podzielił stanowisko Prezesa UKE, iż decyzje wydane na podstawie art. 28 Pt o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie połączenia sieci jako dotyczące rozstrzygnięcia konkretnego sporu międzyoperatorskiego nie wymagają uprzedniego przeprowadzenia analizy rynku Sąd, odnosząc się do zarzutu braku postępowania konsolidacyjnego w niniejszej sprawie, podniósł, że Polkomtel nie wykazał wpływu Decyzji na handel między państwami członkowskimi. W ocenie Sądu to powód zobowiązany był wykazać, w jakiej postaci wpływ ten przejawiałby się konkretnie i na czym ewentualne naruszenie polegało, a Polkomtel tego nie uczynił. SOKiK odniósł się również do wskazywanego przez Polkomtel w ramach wywodzonego zarzutu przypadku roamingu jako mogącego mieć wpływ na stosunki handlowe. SOKiK stwierdził, że nawet w przypadku, gdy użytkownicy z innych państw członkowskich byliby zalogowani do sieci Polkomtel i zapewniony zostałby im dostęp do usług sieci inteligentnej realizowanych za pośrednictwem sieci Telekomunikacji Polskiej S.A., to i tak warunki hurtowych rozliczeń wynikających z Decyzji nie miałyby jakiegokolwiek wpływu na handel pomiędzy państwami członkowskimi, ponieważ maksymalną wysokość opłat zarówno detalicznych, jak i hurtowych stosowanych w roamingu określa Rozporządzenie nr 717/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 czerwca 2007 r. w sprawie roamingu w publicznych sieciach łączności ruchomej wewnątrz Wspólnoty. Rozporządzenie to miałoby zatem zastosowanie do rozliczeń pomiędzy Polkomtel a operatorem danej sieci z innego państwa członkowskiego. Należy również mieć na uwadze motyw 38 Dyrektywy ramowej, zgodnie z którym środki wpływające na cenę dla użytkowników w innych państwach członkowskich powinny podlegać postępowaniu konsolidacyjnemu tylko wówczas, gdy mogą mieć „wpływ pośredni albo bezpośredni, rzeczywisty lub potencjalny, na strukturę wymiany handlowej pomiędzy Państwami Członkowskimi w taki sposób, że będzie to za sobą pociągało bariery w funkcjonowaniu jednolitego rynku", oraz środki te nie będą dotyczyły m.in. rozstrzygania kwestii spornych.

Odnosząc się natomiast do podniesionych przez Polkomtel zarzutów opartych o naruszenie art. 28 ust. 1 pkt 4 Pt, Sąd wskazał, że miały one bardzo ogólnikowy charakter. Powód nie proponował bowiem konkretnych rozwiązań uzasadniających zmianę Decyzji oraz adekwatnych do wzajemnych rozliczeń międzyoperatorskich. Zdaniem zaś SOKiK, to Powód powinien wykazać zarzucaną techniczną oraz ekonomiczną niewykonalność Decyzji. Ze stanu faktycznego w niniejszej sprawie wynika natomiast, że strony przystąpiły do wykonywania postanowień Decyzji zastępującej umowę o połączeniu sieci. Wobec braku inicjatywy dowodowej ze strony Polkomtel zarzuty w tym zakresie należało uznać za bezzasadne. SOKiK przy tym podkreślił, że w słusznym interesie użytkowników końcowych (jeden z zasadniczych celów Pt), jest udostępnianie usług w jak najszerszym możliwym technicznie zakresie.

W ocenie SOKiK również fakt uchylenia Decyzji MTR 2008 nie ma znaczenia w niniejszej sprawie, ponieważ opłaty określone Decyzją stanowią modyfikację stawki MTR. Sąd podkreślił, że zasady rozliczeń zostały zaproponowane przez Polkomtel w postępowaniu administracyjnym przed Prezesem UKE. Polkomtel powinien był zatem wykazać, że od tej daty uległy zmianie warunki i proponowana stawka jest obecnie nieopłacalna. Polkomtel mógł przy tym podjąć odpowiednie kroki w celu zmiany stawki bądź za pośrednictwem Prezesa UKE, bądź w drodze consensusu ze swoim kontrahentem.

W ocenie SOKiK Powód nie zaoferował również konkretnego dowodu dla wykazania swych twierdzeń w ramach zarzutu naruszenia art. 79 ust. 1 Pt polegającego na ekonomicznej niewykonalności obowiązku nałożonego na Polkomtel zapewniania użytkownikom końcowym swojej sieci oraz użytkownikom końcowym z innych państw członkowskich możliwości zrealizowania połączeń do numeru niegeograficznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ponadto SOKiK zauważył, że przepis art. 79 Pt implementuje art. 27, 28 Dyrektywy o usłudze powszechnej, zgodnie zaś z ww. regulacjami krajowe organy regulacyjne mogą podejmować wszelkie niezbędne kroki w celu realizowania połączeń do numeru niegeograficznego na swoim terytorium.

Szersze motywy rozstrzygnięcia znajdą się w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sygn. akt XVII AmT 230/09

Metryka ze strony archiwalnej