- Archiwum

SOKiK uchylił decyzję

Wyrok w sprawie zmiany umowy pomiędzy Polkomtelem a Talefonią Dialog.

W dniu 3 lutego 2011 r. Sąd Okręgowy w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów dokonał publikacji orzeczenia w sprawie z odwołania Polkomtel SA od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 9 lutego 2009 roku znak DHRT-WWM-6080-6/09(16) dotyczącej zmiany umowy w sprawie warunków współpracy i zasad rozliczeń zawartej pomiędzy Polkomtel SA a Telefonią Dialog SA w zakresie zmiany stawki za zakańczanie połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej Polkomtel SA zgodnie z decyzją Prezesa UKE z dnia 30 września 2008 r. znak DHRT-WKO-6042-6/08(11). Była to decyzja wydana na podstawie art. 17 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. (Dz. U. Nr 171, poz. 1800 ze zm.) - Prawo telekomunikacyjne, zwanej dalej „Prawem telekomunikacyjnym".

SOKiK uchylił decyzję Prezesa UKE.
W ustnych motywach uzasadnienia wydanego rozstrzygnięcia Sąd ten wskazał, że:

1. Decyzja wydawana na podstawie art. 40 ust. 4 Prawa telekomunikacyjnego jest decyzją nakładającą na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego obowiązki regulacyjne. Art. 40 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego statuuje obowiązek ustalania opłat z tytułu dostępu telekomunikacyjnego w oparciu o ponoszone koszty, zaś w ust. 4 mowa jest o modyfikacji umów zawartych pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi w wykonaniu tego obowiązku. Art. 22 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego definiuje obowiązki regulacyjne. W przepisie tym wskazany został cały art. 40 prawa telekomunikacyjnego, nie zaś tylko jego niektóre ustępy. Z tego względu, zdaniem SOKiK, cały ten przepis dotyczy obowiązków regulacyjnych, nie zaś tylko jego ust. 1. A zatem, od decyzji wydawanej na podstawie art. 40 ust. 4 Prawa telekomunikacyjnego przysługuje odwołanie do SOKiK.

2. Prezes UKE nie wykazał w przedmiotowej sprawie istnienia podstawy do zastosowania art. 17 Prawa telekomunikacyjnego. Zdaniem SOKiK w analizowanej sprawie nie zachodziła wyjątkowa sytuacja, o której mowa w tym przepisie. Zdaniem SOKiK szybka interwencja Prezesa UKE była nieusprawiedliwiona i nieuzasadniona w okolicznościach badanej sprawy. W szczególności Prezes UKE nie wykazał, że bezpośrednie i poważne zagrożenie konkurencyjności lub interesów użytkowników wystąpiło w czasie, w którym miałoby zostać przeprowadzone postępowanie konsultacyjne.

SOKiK wskazał także, że dostosowanie umów pomiędzy przedsiębiorcami telekomunikacyjnymi w wykonaniu decyzji Prezesa UKE dokonywane jest w ramach stosunku cywilnoprawnego i jest rzeczą naturalną, że proces taki wymaga czasu. Świadczy to również o tym, że nie było uzasadnienia dla tak szybkiej interwencji Prezesa UKE.

Z uwagi na fakt, że brak polegający na nieprzeprowadzenia przez Prezesa UKE postępowania konsultacyjnego nie może zostać sanowany przez SOKiK,  decyzje należało uchylić.

Orzeczenie nie jest prawomocne.

Sygn. akt XVII AmT 100/09

Metryka ze strony archiwalnej