- Archiwum

Wojewódzki Sąd Administracyjny wydał wyrok w sprawie ze skargi Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji (KIGEiT) na postanowienie Prezesa UKE z dnia 8 listopada 2013 r. DHRT-WORK-6082-7/13(31).

W dniu 24 lipca 2014 przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym (dalej WSA) odbyła się rozprawa ze  skargi Krajowej Izby Gospodarczej Elektroniki i Telekomunikacji (KIGEiT) na postanowienie Prezesa UKE z dnia 8 listopada 2013 r. DHRT-WORK-6082-7/13(31) w przedmiocie ograniczenia prawa wglądu do materiału dowodowego w postępowaniu administracyjnym toczącym się w przedmiocie zatwierdzenia zmiany „Oferty ramowej określającej ramowe warunki dostępu telekomunikacyjnego w zakresie rozpoczynania i zakańczania połączeń, hurtowego dostępu do sieci Telekomunikacji Polskiej S.A. (obecnie Orange Polska S.A. dalej jako „Orange”), dostępu do łączy abonenckich w sposób zapewniający dostęp pełny lub współdzielony oraz dostępu do łączy abonenckich poprzez węzły sieci telekomunikacyjnej na potrzeby sprzedaży usług szerokopasmowej transmisji danych” (zwanej dalej „Ofertą SOR”), zatwierdzonej decyzją Prezesa UKE z dnia 29 września 2010 r., zmienionej następnie decyzją Prezesa UKE z dnia 5 kwietnia 2011 r., oraz decyzją z dnia 4 października 2011 r., w zakresie nowej opcji Usługi BSA „do 80 Mb/s”.

Zaskarżonym postanowieniem Prezes UKE ograniczył KIGEiT prawo wglądu do danych zawierających proponowaną wysokość opłat za nowe usługi hurtowe oraz uzasadnienia kosztowego z uwagi na tajemnicę przedsiębiorstwa Orange.

WSA oddalił skargę KIGEiT.

W ustnych motywach Sąd w pierwszej kolejności odniósł się do podnoszonego na rozprawie wniosku Orange o odrzucenia skargi z uwagi na niezłożenie wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy przez KIGEiT przed wniesieniem skargi, ewentualnie z uwagi na niezłożenie wezwania o usunięcie naruszenia prawa. WSA wskazał, iż jest świadomy, że linia orzecznicza Naczelnego Sądu Administracyjnego („NSA”) nie jest jednolita, jednakże w ostatnim orzeczeniu wydanym odnośnie powyższego zagadnienia z dnia 17 czerwca 2014 sygn. akt II GSK 1096/14 NSA stanął na stanowisku, iż postanowienia wydane na podstawie art. 207 ustawy Prawo telekomunikacyjne jest zaskarżane bezpośrednio skargą, bez konieczności wcześniejszego składania wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy lub też wezwania o usunięcie naruszenia prawa.

Odnośnie merytorycznego rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż nie może ulegać wątpliwości, że zastrzeżone zaskarżonym postanowieniem dane dotyczyły wartości kosztowych usług Orange, a zatem zgodnie z bogata linią orzeczniczą stanowią tajemnice przedsiębiorstwa.


Wyrok nie jest prawomocny.
VI SA/Wa 184/14