- Archiwum

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydał wyroki w trzech sprawach ze skarg spółki P4.

W dniu 22 października 2014 r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie (dalej „WSA”) rozpoznawane były trzy sprawy ze skarg P4 Sp. z o.o. (dalej „P4 ”):

1. Na postanowienie Prezesa UKE z dnia 27 marca 2014 r. Nr BFB-SWD-323-1/14 (9) utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa UKE z dnia 11 lutego 2014 r. nr BFB-SWD-323-1/14 (2) uznające za nieuzasadniony zarzut wygaśnięcia obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym TW/CEN/908/13 z dnia 19 grudnia 2013 r.,
2. Na postanowienie Prezesa UKE z dnia 27 marca 2014 r. Nr BFB-SWD-323-2/14 (9) utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa UKE z dnia 11 lutego 2014 r. nr BFB-SWD-323-2/14 (2) uznające za nieuzasadniony zarzut wygaśnięcia obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym TW/CEN/909/13 z dnia 19 grudnia 2013 r. oraz
3. Na postanowienie Prezesa UKE z dnia 27 marca 2014 r. Nr BFB-SWD-323-3/14 (9) utrzymujące w mocy postanowienie Prezesa UKE z dnia 11 lutego 2014 r. nr BFB-SWD-323-1/14 (2) uznające za nieuzasadniony zarzut wygaśnięcia obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym TW/CEN/910/13 z dnia 19 grudnia 2013 r.

Powyższe postanowienia zostały wydane na podstawie art. 34 § 1 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

Powyższe sprawy zostały połączone do wspólnego rozpoznania, ale odrębnego wyrokowania. Z tego też powodu ustne motywy rozstrzygnięcia zostały przedstawione łącznie.


WSA osobnymi wyrokami oddalił trzy skargi P4. 


W ustnych motywach rozstrzygnięcia WSA wskazał, iż skargi P4 nie były zasadne. Sąd w całości podzielił stanowisko organu, iż wskazane w odpowiednich tytułach wykonawczych obowiązki (zobowiązania) nie wygasły.

Sąd wskazał, iż Prezes UKE prawidłowo obliczył wysokość zobowiązania P4 z tytułu opłaty za prawo do dysponowania częstotliwością za rok 2013 wynikające z decyzji rezerwacyjnych.

Prezes UKE prawidłowo także zastosował § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 8 lutego 2005 r. w sprawie rocznych opłat za prawo do dysponowania częstotliwością (dalej „Rozporządzenie”). Zgodnie z powyższym przepisem podmiot, który dysponuje częstotliwością dla różnego rodzaju łączności, dla których są przewidziane zróżnicowane opłaty, powinien uiścić opłatę w wysokości najwyższej określonej dla danego rodzaju łączności.

P4 twierdziła w toku postępowania, że opłata powinna być wnoszona jak za cyfrową sieć ruchomą pracująca w standardzie UMTS, czyli zgodnie z Załącznikiem 1 ust. 5 Tablica 3 lp. (pozycja) 3 do Rozporządzenia. Prezes UKE zaś twierdził, iż opłata powinna być wnoszona jak za cyfrową sieć ruchomą pracująca w standardzie GSM 900 i GSM 1800 zgodnie z Załącznikiem 1 ust. 5 Tablica 3 lp. (pozycja) 2 do Rozporządzenia. Sąd podzielił w tym zakresie stanowisko Prezesa UKE.

Wyroki nie są prawomocne.

Sygn. Akt: V Sa/Wa 1393/14
Sygn. Akt: V Sa/Wa 1394/14
Sygn. Akt: V Sa/Wa 1395/14