- Archiwum

WSA odrzucił skargę PTC

Wyrok w sprawie decyzji Prezesa UKE dotyczącej dostosowania stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w sieci PTC.

W dniu 26 listopada 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie dokonał publikacji orzeczenia w sprawie ze skargi Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. na bezczynność Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej w przedmiocie przeprowadzenia samokontroli i wydania decyzji zmieniającej decyzję Prezesa UKE z dnia 3 lutego 2010 r. nr DHRT-WWM-6093-7/09 (4) w całości.

Decyzja Prezesa UKE z dnia 3 lutego 2010 r. nr DHRT-WWM-6093-7/09 (4), to decyzja stwierdzająca wygaśnięcie z dniem 10 grudnia 2009 r. decyzji Prezesa UKE z dnia 22 października 2008 r. nr DHRT-WKO-6042-8/08(29) w sprawie dostosowania stawki z tytułu zakańczania połączeń głosowych w publicznej ruchomej sieci telefonicznej PTC.

WSA postanowił skargę odrzucić.

W ustnych motywach uzasadnienia WSA wskazał, że w świetle postanowień przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), a w szczególności postanowień art. 3 § 2 pkt 1- 4a tej ustawy w związku z pkt 8 wskazanego przepisu, skarga złożona przez  PTC nie jest skargą na bezczynność.

Jak wskazał WSA, w orzecznictwie Sądu Najwyższego wyraźnie zostało stwierdzone, że odwołanie od decyzji Prezesa UKE wszczyna cywilne postępowanie procesowe. Z chwilą wniesienia odwołania sprawa wywołana odwołaniem poddana jest kognicji sądu powszechnego. Staje się sprawą cywilną. Prezes UKE staje się zaś stroną postępowania cywilnego gospodarczego. Skorzystanie przez organ z uprawnienia do dokonania samokontroli jest jednym z etapów tego postępowania. W związku z tym, zdaniem WSA fakt, że Prezes UKE może wydać decyzję w trybie tzw. samokontroli nie oznacza, że decyzja taka jest decyzją administracyjną. Do procedowania w sprawie takiej decyzji stosuje się co prawda przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, jednakże decyzja taka wydawana jest na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego. Nie podlega zatem kognicji sądów administracyjnych.

Z powyższego płynie również wniosek, że sąd administracyjny nie jest władny do badania spełnienia przez odwołanie wymogów formalnych, a mianowicie tego, czy odwołanie złożone zostało przez podmiot legitymowany, czy zostało wniesione w terminie, czy odwołanie w ogóle mogło być wniesione. Czynności tych dokonuje sąd powszechny.

Wobec faktu, że PTC powoływała się na uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 lutego 2010 r., sygn. akt II GPS 6/09, ONSAiWSA 2010/4/56, w której Sąd ten wskazał, że „Przekazanie przez Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej odwołania od jego decyzji do sądu ochrony konkurencji i konsumentów na podstawie art. 47959 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) nie jest czynnością, o jakiej mowa w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), której niedokonanie daje stronie składającej odwołanie prawo do skargi do sądu administracyjnego na bezczynność określoną w art. 3 § 2 pkt 8 tej ustawy.", WSA w Warszawie zaznaczył, że nie jest związany tą uchwała, a w szczególności końcowym fragmentem jej uzasadnienia, na które powoływała się PTC wnosząc skargę na bezczynność.

WSA dodał, że skarga jest niedopuszczalna także z tego względu, że Prezes UKE nie ma obowiązku przeprowadzenia samokontroli, a jedynie jest do tego uprawniony.

Orzeczenie nie jest prawomocne.

Sygn. akt VI SAB/Wa 14/10

Metryka ze strony archiwalnej