- Archiwum

Polityka egzekucyjna Prezesa UKE

Jednym z najważniejszych środków, pozwalających na realizację priorytetów zawartych w "Strategii regulacyjnej na lata 2006 - 2007" jest skuteczna egzekucja już wydanych, ostatecznych i opatrzonych rygorem natychmiastowej wykonalności decyzji administracyjnych oraz nałożonych obowiązków regulacyjnych.

 

Wychodząc z tego założenia, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej przedstawia "

Politykę egzekucyjną Prezesa UKE

".

Celem dokumentu opisującego politykę egzekucyjną Prezesa UKE jest zaprezentowanie środowisku telekomunikacyjnemu jej założeń oraz uświadomienie przedsiębiorcom, że nie ma przyzwolenia dla gry na zwłokę czy też działań obstrukcyjnych, a egzekucja prowadzona przez Urząd Komunikacji Elektronicznej jest sprawna i szybka, a zarazem nieuchronna i skuteczna.

Egzekucja decyzji i obowiązków regulacyjnych w zakresie telekomunikacji wynika bezpośrednio z przepisów prawa, a w szczególności: Ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji - dalej „EgzAdmU” - (tj. Dz.U. z 2005 r. Nr 229 poz. 1954) i Ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne - dalej „PrTelU” - (Dz.U. z 2004 r. Nr 171 poz. 1800 z późn. zm.) i oznacza:

• prowadzenie egzekucji administracyjnych wynikających z prawnego obowiązku podjęcia czynności zmierzających do wykonania obowiązków o charakterze niepieniężnym pozo-stających we właściwości Prezesa UKE art. 2 §1 pkt10 EgzAdmU,
• nakładanie kar w ramach prowadzonych postępowań pokontrolnych z art. 201 ust. 3 pkt 3 w związku z art. 209 PrTelU,
• nakładanie kar w postępowaniach prowadzonych bezpośrednio na podstawie art. 209 PrTelU – w przypadkach niewymagających przeprowadzenia kontroli, kiedy fakt naruszenia jest powszechnie znany lub wiadomy Prezesowi UKE z urzędu m.in. niewypełnienia obowiązków informacyjnych względem Prezesa UKE bądź abonentów.

Z katalogu dostępnych „narzędzi przymusu” zostanie położony szczególny nacisk na te, które umożliwiają prowadzenie skutecznej egzekucji, a w szczególności na "wykonanie zastępcze”, jako środek egzekucyjny - co do istoty - zaspokajający, prowadzący wprost do celu egzekucji - wykonania obowiązku, a jednocześnie zapobiegający podejmowanym przez operatorów działaniom obstrukcyjnym. Egzekucja administracyjna w formie wykonania zastępczego wprowadza do procedury podmiot trzeci, którego działania są bardziej kosztowne dla zobowiązanego niż gdyby zobowiązany samodzielnie wykonywał decyzję bez zwłoki.

Realizacja „Polityki egzekucyjnej Prezesa UKE” wymaga zmian organizacyjnych polegających na alokacji środków i zasobów na obszary o strategicznym znaczeniu oraz utworzeniu Departamentu Kontroli i Egzekucji i Wydziału Egzekucji w celu koordynowania i prowadzenia przez komórki organizacyjne skutecznej egzekucji.

Następuje usprawnienie procedur wewnętrznych pozwalających na likwidację opóźnień spowodowanych zaniechaniami bądź brakiem działań regulatora (niektórym przedsiębiorcom bardziej opłacało się naruszać prawo niż je wykonywać gdyż interwencja następowała z opóźnieniem i często była nieskuteczna).

Przewiduje się również korzystanie z pomocy ekspertów zewnętrznych z uwagi na ograniczone zasoby Urzędu, przy jednoczesnej ogromnej wartości rynkowej sporów i spraw, których egzekucje będą dotyczyć. Eksperci zewnętrzni powinni stać się dla pracowników Urzędu dodatkową dźwignią, pozwalającą efektywniej pracować, powodując tym samym zwiększenie szybkości i skuteczności działania regulatora.

Uzupełnieniem powyższych założeń i działań jest ustalona przez Prezesa UKE hierarchia decyzji poddawanych egzekucji, zbieżna z celami zawartymi w Strategii, zgodnie z którą pierwszeństwo egzekucji mają:

• decyzje niewykonane,
• decyzje nowowydane,
• decyzje i obowiązki służące uwolnieniu rynku telekomunikacyjnego,
• decyzje arbitrażowe, w szczególności interkonektowe,
• decyzje dotyczące przekroczenia parametrów technicznych.

Wskazane „Polityką egzekucyjną Prezesa UKE” priorytety w zakresie kolejności egzekucji podkreślają wolę i determinację Prezesa UKE w liberalizacji rynku telekomunikacyjnego oraz mają w przyszłości zapobiec działaniom hamującym rozwój konkurencji na rynku, a w konsekwencji doprowadzić do sytuacji, w której decyzje organu regulacyjnego będą w pełni respektowane i wykonywane.

Intencją Prezesa UKE jest również zakomunikowanie przedsiębiorcom telekomunikacyjnym, że niezgodne z prawem działania podmiotu, wobec którego wydano ostateczną, opatrzoną rygorem wykonalności decyzję - ważną dla rozwoju telekomunikacji w Polsce - nie zyskają przyzwolenia, gdyż w przeciwnym wypadku dochodzi do wypaczenia sensu regulacji rynku, a przepisy prawa czyni się nieskutecznymi.

Reasumując, realizacja polityki egzekucyjnej spowoduje przyśpieszenie deregulacji rynku telekomunikacyjnego prowadzące do zwiększenia udziału operatorów alternatywnych, przyczyni się do spadku cen świadczonych usług, a tym samym zwiększenia stopnia korzystania z nowoczesnych usług telekomunikacyjnych z korzyścią dla konsumentów, w zgodzie z celami i zakresem działania regulatora.

„Polityka egzekucyjna Prezesa UKE” stanowi realizację części, jednego z priorytetowych działań wskazanych w „Strategii Regulacyjnej 2006-2007” ogłoszonej przez Ministerstwo Transportu i Budownictwa dotyczącego budowy skutecznego regulatora (...) wprowadzenia zmian w organizacji i procesach (...) oraz koncentracji zasobów na krytycznych obszarach.
  

Anna Streżyńska
Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

  

   

Metryka ze strony archiwalnej

Autor informacji:	(Jacek Strzałkowski) / (2006-06-07)
Udostępnienie informacji:	(Jacek Strzałkowski) / (2012-11-22 11:33)
Ostatnia zmiana:	(Jacek Strzałkowski) / (2012-11-22 11:33)