- Archiwum

Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego

Sąd Najwyższy uchylił zaskarżony wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie oraz poprzedzający go wyrok SOKiK i przekazał sprawę SOKiK do ponownego rozpoznania.

W dniu 5 marca 2015 r. Sąd Najwyższy rozpoznał sprawę ze skargi Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej „Prezes UKE”) od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 12 września 2013 r., sygn. akt VI ACa 68/13, utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XVII Wydział Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej „SOKiK”) z dnia 2 października 2012 r., sygn. akt XVII AmT 225/09, uchylającego decyzję Prezesa UKE z dnia 29 września 2009 r. nr DART-SMP-6040-4/09(33) ustalającą, że na rynku świadczenia usługi zakańczania połączeń głosowych w ruchomej publicznej sieci telefonicznej Polskiej Telefonii Cyfrowej sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (obecnie T-Mobile Polska S.A.) zgodnym z obszarem sieci, w której następuje zakończenie połączenia nie występuje skuteczna konkurencja, wyznaczającą  Polską Telefonię Cyfrową sp. z o.o. jako przedsiębiorcę zajmującego znaczącą pozycję na tym rynku oraz nakładającą obowiązki regulacyjne.

W ustnych motywach uzasadnienia Sąd Najwyższy wskazał, że zaskarżona decyzja Prezesa UKE zawiera szereg obowiązków regulacyjnych. Decyzja ta różni się od projektu rozstrzygnięcia, który został poddany procedurze konsolidacji w ten sposób, że Prezes UKE ograniczył obowiązek dostępu telekomunikacyjnego ciążący na Polskiej Telefonii Cyfrowej sp. z o.o. o trzy formy tego dostępu, które nie były przez Polską Telefonię Cyfrową sp. z o.o. wykonywane. W takiej sytuacji, zdaniem Sądu Najwyższego, konieczność ponownego przeprowadzenia procedury konsolidacji zachodziłoby wyłącznie wówczas, gdyby obowiązki te miały wpływ na stosunki handlowe między państwami członkowskimi. Wpływ ten powinien być oceniany przy uwzględnieniu okoliczności danej sprawy. Ocenie powinna podlegać, zdaniem Sądu Najwyższego, przede wszystkim treść danego środka oraz jego skutki dla badanego rynku.

Usunięte formy dostępu telekomunikacyjnego nie miały, zdaniem Sądu Najwyższego, wpływu na stosunki handlowe między państwami członkowskimi, gdyż nie były wykonywane, co potwierdziły dane rynkowe. Zachodził zatem brak wpływu pośredniego i hipotetycznego na stosunki handlowe między państwami członkowskimi, a także wpływu rzeczywistego i bezpośredniego.

Uchylając zaskarżoną decyzję Prezesa UKE z powodu braku przeprowadzenia ponownej procedury konsolidacji w sytuacji zniesienia części obowiązków regulacyjnych, co nie miało wpływu na stosunki handlowe między państwami członkowskimi, sądy obu instancji nie rozpoznały istoty sprawy, co uzasadnia wydane przez Sąd Najwyższy orzeczenie.

Wyrok jest prawomocny.

Metryka ze strony archiwalnej