- Archiwum

SOKiK oddalił odwołanie PTC

Wyrok w sprawie zasad współpracy i rozliczeń pomiędzy PTC a Netią za usługi dostępu użytkowników ruchomej publicznej sieci telefonicznej PTC do usług audiotekstowych oraz usług informacyjnych sieci inteligentnej, realizowanych za pośrednictwem sieci Netii.

W dniu 13 czerwca 2011 r. miała miejsce rozprawa przed Sądem Okręgowym w Warszawie XVII Wydział Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej: „SOKiK”), w celu rozpoznania odwołania Polskiej Telefonii Cyfrowej Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (dalej: „PTC” bądź „Powód”), od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej (dalej: „Prezes UKE”), z dnia 22 czerwca 2009 r. nr DHRT-WWM-60600-120/08(26) ustalającej zasady współpracy i rozliczeń pomiędzy PTC Sp. z o.o. a Netią SA za usługi dostępu użytkowników ruchomej publicznej sieci telefonicznej PTC do usług audiotekstowych oraz usług informacyjnych sieci inteligentnej, realizowanych za pośrednictwem sieci Netii SA (dalej „Decyzja”).

Wyrokiem SOKiK oddalił odwołanie PTC w całości.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia SOKiK wyraził ocenę, że odwołanie PTC od Decyzji było w całości bezzasadne.

SOKiK podniósł, iż w jego ocenie Prezes UKE został powołany w sposób nieprawidłowy, jednakże w niniejszej sprawie sformułowany przez Powoda ewentualny brak spełnienia kryteriów niezależnego organu regulacyjnego nie miał jakiegokolwiek wpływu na merytoryczne rozstrzygnięcie zawarte w Decyzji.

Odnośnie do zarzutu braku postępowania konsolidacyjnego w niniejszej sprawie, Sąd wskazał, że nie wykazano wpływu Decyzji na handel między państwami członkowskimi. Powód zobowiązany był wykazać w jakiej postaci wpływ ten przejawiałby się konkretnie i na czym naruszenie polegało – czego nie uczynił.

Natomiast w ocenie Sądu zarzuty oparte o naruszenie art. 28 ust. 1 pkt 4 i pkt 5 lit. b) Pt miały bardzo ogólnikowy charakter. Powód nie proponuje konkretnych rozwiązań uzasadniających zmianę Decyzji oraz adekwatnych do wzajemnych rozliczeń międzyoperatorskich. Zdaniem SOKiK w słusznym interesie użytkowników końcowych (jeden z zasadniczych celów Pt), jest udostępnianie usług w jak najszerszym możliwym technicznie zakresie.

W ramach rozliczeń za przedmiotowe usługi zostało przewidziane stosowne wynagrodzenie – cena, która nie zawsze musi odzwierciedlać ponoszone przez operatora koszty. Jeżeli obowiązek, o którym mowa w art. 40 ust. 1 Pt nie został nałożony, to wówczas w rozliczeniach międzyoperatorskich cena ma charakter umowny. Należy mieć na względzie, że Prezes UKE jest związany (tak jak strony), ustalonymi stawkami MTR i nie ma podstaw do przyjmowania odmiennych kosztów zgłaszanych przez operatorów, niż te, w oparciu o które stawki MTR zostały określone.

Również w ramach zarzutu naruszenia art. 79 ust. 1 Pt polegającego na ekonomicznej niewykonalności obowiązku nałożonego na PTC obowiązku zapewniania użytkownikom końcowym swojej sieci oraz użytkownikom końcowym z innych państw członkowskich możliwości zrealizowania połączeń do numeru niegeograficznego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, Powód nie zaoferował konkretnego dowodu dla wykazania swych twierdzeń. Ponadto przedstawiony kierunek argumentacji Powoda byłby ewentualnie adekwatny w postępowaniu w sprawie odwołania od Decyzji MTR 2008, nie zaś w niniejszej sprawie.

Szersze motywy rozstrzygnięcia znajdą się w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sygn. akt XVII AmT 183/09
po połączeniu spraw:
Sygn. akt XVII AmT 150/09

Metryka ze strony archiwalnej