- Archiwum

SOKiK oddalił odwołanie TP SA

Wyrok w sprawie odwołania Telekomunikacji Polskiej SA od decyzji Prezesa UKE.

W dniu 23 września 2010 r. odbyła się przed Sądem Okręgowym w Warszawie Sądem Ochrony Konkurencji i Konsumentów (SOKiK) rozprawa z odwołania Telekomunikacji Polskiej SA od decyzji Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej z dnia 8 grudnia 2008 r. nr DKE-WPP-029-17/08(25), nakładającej na TP SA karę pieniężną w wysokości 150 000 zł płatną do budżetu państwa, za nieprzekazanie Prezesowi UKE dokumentów wymaganych art. 33 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego.

SOKiK wyrokiem oddalił odwołanie TP SA.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia SOKiK wskazał, iż odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd nie uznał za zasadne podnoszonych przez TP SA zarzutów naruszenia przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, albowiem zarzuty te nie mogły być przedmiotem rozważań SOKiK.

W ocenie Sądu na TP SA spoczywał obowiązek wynikający z treści art. 33 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego, który brzmi następująco: „Przedsiębiorca telekomunikacyjny obowiązany na podstawie art. 34 lub art. 45 oraz podmiot, o którym mowa w art. 4 pkt 1, 2, 4, 5, 7 i 8, będący stroną umowy o dostępie telekomunikacyjnym, przekazuje tekst tej umowy Prezesowi UKE w terminie 14 dni od dnia jej podpisania".

Sąd zważył również, iż żadna praktyka przekazywania umów i jej aktualizowania jaka miała być stosowana w ocenie powoda w relacjach pomiędzy Prezesem UKE a TP SA nie może zwalniać przedsiębiorcy z wykonywania obowiązku wynikającego z brzemienia art. 33 ust. 1 Pt.

Zdaniem Sądu, określając wysokość kary Prezes UKE prawidłowo zastosował wytyczne wymiaru kary określone w art. 210 ust. 2 Prawa telekomunikacyjnego. W ocenie Sądu wina nie stanowi przesłanki nałożenia administracyjnej kary pieniężnej nakładanej przez Prezesa UKE na podstawie art. 209 ust. 1 pkt 1 Pt.

W ocenie Sądu nie był również zasadny zarzut TP SA odnoszący się do konieczności uwzględnienia społecznej szkodliwości czynu. Przepis art. 209 ust. 1 pkt 1 i art. 210 Prawa telekomunikacyjnego nie uzależniają nałożenia kary pieniężnej, ani też wysokości nakładanej kary od stopnia społecznej szkodliwości naruszenia przepisów uzasadniających nałożenie kary.

Zdaniem Sądu przychód ukaranego podmiotu należy powiązać z możliwościami finansowymi przedsiębiorcy. Zgodnie bowiem z art. 210 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego, Prezes UKE nakłada karę pieniężną w drodze decyzji, w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym.

Sąd uznał nadto, iż nie jest zasadny zarzut nieprawidłowego powołania Pani Anny Streżyńskiej na stanowisko Prezesa UKE. W tym zakresie SOKiK podzielił stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w uchwale z dnia 20 lutego 2008 r. III SZP 1/08. Sąd wskazał, iż zdolność sądowa Prezesa UKE wynika z art. 47961 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sygn. akt. XVII AmT 68/09

Metryka ze strony archiwalnej