- Archiwum

SOKiK uchylił decyzję Prezesa UKE

Wyrok w sprawie nałożenia kary pieniężnej na TP w kwocie 338 970 000 zł za niewypełnienie obowiązków regulacyjnych.

W dniu 18 kwietnia 2011 r. odbyła się rozprawa przed Sądem Okręgowym w Warszawie Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej „SOKiK”), w celu rozpoznania odwołania Telekomunikacji Polskiej SA (dalej „TP”), od decyzji Prezesa UKE z dnia 21 lutego 2007 r. nr DRTD-WUD-079-33/2006(42) w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej na TP w kwocie 338 970 000 zł za niewypełnienie obowiązków regulacyjnych w zakresie przedstawienia Prezesowi UKE do zatwierdzenia cennika usług neostrada tp oraz regulaminu świadczenia usług neostrada tp obowiązujących od dnia 15 lutego 2007 r. oraz w zakresie określania cen usług na podstawie kosztów ich świadczenia, a także wymagań dot. ustalania cen, o których mowa w art. 61 ust. 2 Pt (dalej „Decyzja”).

SOKiK wyrokiem uchylił w całości Decyzję.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia SOKiK oparł się na wyroku Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu (dalej „TS”), z dnia 6 maja 2010 r. sygn. C-545/08, który jest wiążący dla orzekającego w niniejszej sprawie sądu, jak i przede wszystkim Prezesa UKE, który jest centralnym organem administracji rządowej Rzeczpospolitej Polskiej. Zdaniem SOKiK jednoznaczna wykładnia zawarta w powołanym wyroku, dokonana zwłaszcza w świetle przepisów art. 16 i art. 17 dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywy o usłudze powszechnej), przemawia za stanowiskiem, że brak było podstaw do objęcia powoda regulacją w zakresie obowiązku przedstawienia Prezesowi UKE do zatwierdzenia cennika usług neostrada tp i regulaminu świadczenia usług neostrada tp wchodzących w życie od dnia 15 lutego 2007 r. oraz w zakresie określania cen usług utrzymania łącza na podstawie kosztów jej świadczenia – a tym samym nałożenia za to kary pieniężnej. Z wyroku TS wynika, iż w świetle przepisów prawa unijnego nie mogły ciążyć na TP (na podstawie przepisów przejściowych), jakiekolwiek obowiązki regulacyjne w zakresie detalicznych usług szerokopasmowego dostępu do Internetu – znanych pod nazwą handlową neostrada tp.

Odnośnie do nałożenia na TP kary pieniężnej za brak zachowania wymagań dot. ustalania cen, o których mowa w art. 61 ust. 2 Pt – SOKiK stwierdził, że w osnowie Decyzji nie zawarto precyzyjnego oznaczenia czynu, który podlega karze. Natomiast wymóg określenia penalizowanego czynu stanowi fundamentalną zasadę konstytucyjną oraz na gruncie prawa karnego. Dlatego wymierzenie kary za niespełnienie kryteriów określania cen, o których mowa w art. 61 ust. 2 Pt (bez określenia za jakie usługi są to ceny), było bezpodstawne i Decyzja nie mogła ostać się w obrocie.

Na marginesie zdaniem SOKiK ciężar dowodu w niniejszej sprawie spoczywał na Prezesie UKE, który powinien wykazać stwierdzone w Decyzji naruszenia – czego nie uczynił w wystarczającym stopniu. Z powyższych względów Decyzja została wydana bez dostatecznych podstaw.
Szersze motywy rozstrzygnięcia znajdą się w pisemnym uzasadnieniu wyroku.

Wyrok nie jest prawomocny.
Sygn. akt: XVII AmT 22/07

Metryka ze strony archiwalnej