- Archiwum

SOKiK uchylił decyzję Prezesa UKE

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów uznał, iż stwierdzone w decyzji Prezesa UKE naruszenia miały miejsce, zaś decyzja została uchylona, ponieważ kary nie zostały przypisane odpowiednio do każdego naruszenia.

W dniu 21 października 2015 r. Sąd Okręgowy w Warszawie – Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (dalej „Sąd OKiK”) rozpoznał odwołanie  PTS S.A.  od decyzji Prezesa UKE z dnia 16 lipca 2014 r. nr DDRT-WPK-621/14 (30) (dalej „zaskarżona decyzja”), którą Prezes UKE nałożył karę pieniężną w wysokości 497 120,34 zł za 9 naruszeń wskazanych szczegółowo w treści w decyzji, a mianowicie za:

1. naruszenie obowiązku określonego w art. 6 ust. 1 Prawa telekomunikacyjnego (dalej Pt)  poprzez udzielenie informacji nieprawdziwych w odpowiedzi na wezwania Prezesa UKE z dnia 8 października 2013 r. znak: DDRT-WPK-6002-20/13(1) oraz z dnia 18 października 2013 r. znak: DDRT-WPK-6002-24/13(1);
2. naruszenie art. 56 ust. 5 Pt w związku z art. 56 ust. 3 pkt 9 Pt poprzez odsyłanie w treści wzorców umownych do postanowień „Regulaminu świadczenia usługi Abonament Telefoniczny przez PTS S.A.”, które obligatoryjnie powinny być uregulowane w „Umowie o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)”, zawieranej w okresie od dnia 21 stycznia 2013 r. do dnia 24 maja 2013 r., zwanej dalej „Umową o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)”  i w „Umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych”, zawieranej w okresie od dnia 25 maja 2013 r. do dnia 21 stycznia 2014 r., zwanej dalej „Umową o świadczenie usług telekomunikacyjnych”, tj. do postanowienia dotyczącego trybu i warunków rozwiązania umów;
3. naruszenie obowiązku określonego w art. 57 ust. 6 Pt poprzez:

1) wprowadzenie w: § 1 ust. 1 lit. a-c w zw. z § 3 ust. 4 „Umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych”, zastrzeżenia i pobieranie od abonentów opłaty wyrównawczej z tytułu rozwiązania, zawartej na czas określony „Umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych”, przed rozpoczęciem świadczenia usług przez PTS;
2) pobieranie od abonentów opłaty wyrównawczej z tytułu rozwiązania, zawartej
na czas określony, „Umowy o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)”, przed rozpoczęciem świadczenia usług przez PTS;

4. naruszenie obowiązku określonego w art. 72 ust. 1 Pt poprzez ograniczenie abonentom prawa do wyboru dostawcy usług poprzez zobowiązanie abonentów,
na podstawie zawartej „Umowy o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)” i „Umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych”, do korzystania z numeru prefiks, udostępnionego przez PTS;
5. naruszenie art. 56 ust. 4a Pt poprzez zawieranie po dniu 21 stycznia 2013 r. „Umów o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)” na czas określony dłuższy niż 24 miesiące oraz poprzez wprowadzenie w pkt. 2.4 „Regulaminu promocji Premium 25” obowiązującym do dnia 5 lutego 2013 r. początkowego okresu obowiązywania umowy określonego w „Umowie o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR), zawieranej z PTS na czas określony dłuższy niż 24 miesiące;
6. niewypełnienie obowiązków informacyjnych, określonych w art. 60a ust. 3a Pt, w stosunku do abonentów, którzy zawarli umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych ze Spółką przed dniem 21 stycznia 2013 r.;
7. W zakresie dotyczącym wzorca: „Umowa o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)” stosowanego w okresie od dnia 21 stycznia 2013 r. do dnia 24 maja 2013 r.:

1) naruszenie wymogu określonego w art. 56 ust. 3 Pt dotyczącego jasnej, zrozumiałej i łatwo dostępnej formy postanowień umowy;
2) naruszenie obowiązków określonych w art. 56 ust. 3 Pt poprzez nieumieszczenie obligatoryjnych elementów umowy, tj.:
a)  art. 56 ust. 3 pkt 6 Pt poprzez nieokreślenie w treści umowy lub
w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisu dotyczącego sposobu składania zamówień na pakiety taryfowe oraz dodatkowe opcje usługi;
b)  art. 56 ust. 3 pkt 9 Pt poprzez:
- niepełne określenie w treści umowy trybu i warunków dokonywania zmian umowy oraz warunków jej przedłużenia;
- niezamieszczenie trybu i warunków rozwiązania umowy;
c) art. 56 ust. 3 pkt 10 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisu dotyczącego wskazania ograniczeń w zakresie korzystania z udostępnionych abonentowi urządzeń końcowych, pomimo iż zarówno „Umowa o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny WLR”, jak również § 12 „Regulaminu świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” przewidują udostępnienie abonentom (instalację) przez PTS urządzeń abonenckich, których celem jest zapewnienie telekomunikacji;
d) art. 56 ust. 3 pkt 11 Pt poprzez niezamieszczenie w treści lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących funkcjonalności świadczonej usługi;
e) naruszenie art. 56 ust. 3 pkt 15 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zasad i terminu wypłaty odszkodowania;
f) art. 56 ust. 3 pkt 19 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących zasad umieszczenia danych abonenta w spisie abonentów w przypadku umowy dotyczącej świadczenia usług głosowych;
g) art. 56 ust. 3 pkt 20 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących wskazania sposobu przekazywania abonentowi informacji o zagrożeniach związanych ze świadczoną usługą, w tym o sposobach ochrony bezpieczeństwa, prywatności i danych osobowych;
h) art. 56 ust. 3 pkt 21 Pt poprzez niezamieszczenie w treści lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących opłat należnych w momencie rozwiązania umowy, w tym warunków zwrotu telekomunikacyjnych urządzeń końcowych ze wskazaniem, na czyj koszt zwrot ma nastąpić;

8. W zakresie dotyczącym wzorca: „Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych” stosowanego w okresie od dnia 25 maja 2013 r. do dnia 21 stycznia 2014 r. naruszenie obowiązków określonych w art. 56 ust. 3 Pt poprzez nieumieszczenie obligatoryjnych elementów umowy, tj.:

1) art. 56 ust. 3 pkt 6 Pt poprzez nieokreślenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisu dotyczącego sposobu składania zamówień na pakiety taryfowe oraz dodatkowe opcje usługi;
2) art. 56 ust. 3 pkt 9 Pt poprzez niepełne określenie w treści umowy trybu i warunków rozwiązania umowy oraz trybu i warunków dokonywania zmian w umowie;  
3) art. 56 ust. 3 pkt 10 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy
lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisu dotyczącego wskazania ograniczeń w zakresie korzystania z udostępnionych abonentowi urządzeń końcowych, pomimo iż § 12 „Regulaminu świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” przewiduje udostępnienie abonentom (instalację) przez PTS urządzeń abonenckich, których celem jest zapewnienie telekomunikacji;
4) art. 56 ust. 3 pkt 11 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących funkcjonalności świadczonej usługi;
5) naruszenie art. 56 ust. 3 pkt 15 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zasad i terminu wypłaty odszkodowania;  
6) art. 56 ust. 3 pkt 19 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących zasad umieszczenia danych abonenta w spisie abonentów
w przypadku umowy dotyczącej świadczenia usług głosowych;
7) art. 56 ust. 3 pkt 20 Pt poprzez niezamieszczenie w treści umowy lub w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” zapisów dotyczących wskazania sposobu przekazywania abonentowi informacji o zagrożeniach związanych ze świadczoną usługą, w tym o sposobach ochrony bezpieczeństwa, prywatności i danych osobowych;
8) art. 56 ust. 3 pkt 21 poprzez zamieszczenie w treści umowy lub
w „Regulaminie świadczenia usługi abonament telefoniczny przez PTS S.A.” niepełnych informacji na temat warunków zwrotu telekomunikacyjnych urządzeń końcowych tj. na czyj koszt zwrot następuje.

9. W zakresie dotyczącym wzorca: „Regulamin wykonywania usługi Abonent Telefoniczny przez PTS S.A.” stosowanego po dniu 21 stycznia 2013 r. naruszenie art. 56 ust. 3 pkt 12 Pt poprzez niezamieszczenie - pomimo odesłania w „Umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych” i w „Umowie o świadczenie usługi Abonament Telefoniczny (WLR)” - w treści „Regulaminu wykonywania usługi Abonent Telefoniczny przez PTS S.A.” minimalnych oferowanych poziomów jakości usług.

Zaskarżoną decyzją Prezes UKE umorzył także postępowanie administracyjne w części dotyczącej nałożenia na PTS kary pieniężnej za:

1. naruszenie obowiązku określonego w art. 57 ust. 5 Pt poprzez wprowadzenie w § 3 ust. 4 „Umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych” zapisu utrudniającego abonentowi korzystanie z prawa do zmiany dostawcy usług świadczącego publicznie dostępne usługi telekomunikacyjne.
2. naruszenie obowiązku określonego w art. 57 ust. 6 Pt poprzez wprowadzenie w treści pkt 2.5 „Regulaminu promocji Premium 25”, obowiązującego
do dnia 5 lutego 2013 r., zapisu umożliwiającego PTS żądanie od abonenta kary umownej w wysokości przekraczającej maksymalną wysokość roszczenia,
nieuwzględniającej zasady proporcjonalności, o której mowa w art. 57 ust. 6 Pt.

W ustnych motywach wyroku Sąd OKiK wskazał, iż jego zdaniem naruszenia, których dopuścił się Powód miały miejsce. Prezes UKE prawidłowo także przyjął wysokość podstawy wymiaru kary. Jednakże Sąd OKiK uznał, iż nie może ocenić, czy nałożona przez Prezesa UKE kara była prawidłowa. Prezes UKE nie wskazał bowiem w uzasadnieniu i osnowie decyzji wysokości poszczególnych kar za poszczególne naruszenia. Sąd OKiK zauważył, iż

w takiej sytuacji słuszny jest zarzut naruszenia art. 209 ust. 1 Pt. Sąd OKiK zauważył, że podziela pogląd Sądu Najwyższego zawarty w postanowieniu z dnia 6 czerwca 2013 r. sygn. akt III SK 31/12.

Tytułem wyjaśnienia należy wskazać, iż w uzasadnieniu powyższego postanowienia Sąd Najwyższy wskazał: „W sytuacji, gdy Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej w jednym postępowaniu w sprawie nałożenia kary pieniężnej stwierdza dopuszczenie się przez przedsiębiorcę różnych czynów sankcjonowanych karą pieniężną na podstawie art. 209 ust. 1 p.t., musi zrelatywizować kryteria wymiaru kary pieniężnej do każdego zindywidualizowanego naruszenia stwierdzonego w wydawanej przez siebie decyzji. W przeciwnym razie nie można mówić o adekwatności wymierzonej kary do czynu podlegającego karze pieniężnej, co z kolei uniemożliwia sądową weryfikację proporcjonalności nałożonej kary pieniężnej.”

W sytuacji jaka zaistniała w niniejszej sprawie Sąd OKiK uznał, iż nie mógł ocenić, czy kara pieniężna została wymierzona w prawidłowej wysokości i dlatego uchylił zaskarżoną decyzję.

Metryka ze strony archiwalnej