- Archiwum

Świadczenie usług OBN i OSA

Stanowisko Prezesa UKE w sprawie rozliczeń za udostępnianie przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych danych o swoich abonentach na potrzeby świadczenia usługi biura numerów, w szczególności Ogólnokrajowego Biura Numerów (OBN) oraz usługi Ogólnokrajowego Spisu Abonentów (OSA).

Wstęp

W związku z prowadzonymi przed Prezesem UKE postępowaniami o wydanie na podstawie art. 67 w powiązaniu z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr. 171, poz. 1800 z późn. zm.), zwanej dalej Pt, decyzji administracyjnych w sprawach określenia warunków współpracy w zakresie udostępniania przedsiębiorcom telekomunikacyjnym niezbędnych danych do świadczenia usługi biura numerów, w szczególności świadczenia przez Telekomunikację Polską S.A. Ogólnokrajowego Biura Numerów (OBN) oraz usługi Ogólnokrajowego Spisu Abonentów (OSA), zwanymi dalej „Postępowaniami”, oraz faktem, iż główną kwestią sporną pojawiającą się w ww. Postępowaniach są rozliczenia za udostępnianie danych, Prezes UKE po przeprowadzeniu postępowania konsultacyjnego  przedstawia stanowisko w przedmiotowej sprawie.

Udostępnianie danych na potrzeby OBN i OSA oraz innych spisów numerów i biur numerów zostały w Pt uregulowane w art. 67. Stanowią one implementację art. 25 ust. 2 Dyrektywy 2202/22/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i praw użytkowników dotyczących sieci i usług łączności elektronicznej, zwanej dalej dyrektywą o usłudze powszechnej.

Zgodnie z ww. przepisem, Państwa Członkowskie zapewnią, aby wszystkie przedsiębiorstwa, które nadają numery telefoniczne abonentom, spełniały wszystkie zasadne wnioski o udostępnienie dla celów świadczenia publicznie dostępnych usług biura numerów i spisu abonentów, odpowiednich informacji w uzgodnionej formie i na uczciwych, obiektywnych, opartych na kosztach i niedyskryminujących warunkach.

Pierwotnie niniejszą kwestię regulował art. 6 ust. 3 dyrektywy 98/10/WE z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie zastosowania zasady otwartej sieci (ONP) w telefonii głosowej oraz powszechnych usług telekomunikacyjnych w środowisku konkurencyjnym. Zgodnie z ww. przepisem, w celu zagwarantowania dostępności usług wymienionych w ust. 2 lit b) i c) [publicznie dostępne pełne spisy abonentów i biura numerów] Państwa Członkowskie zapewnią, by wszystkie podmioty, które przyznają numery telefoniczne abonentom, udostępniały na każdy rozsądny [uzasadniony] wniosek, informacje w uzgodnionej formie i na uczciwych, opartych na kosztach i niedyskryminujących warunkach.

Przytoczony powyżej przepis art. 25 ust. 2 dyrektywy o usłudze powszechnej został zaimplementowany do Pt w sposób ogólny. W szczególności w art. 67 ustawodawca nie określił wprost warunków przekazywania informacji o abonentach telefonicznych ograniczając się jedynie do stwierdzenia, że udostępnianie danych ma następować na podstawie umowy, do której stosuje się odpowiednio przepisy art. 27-31 Pt. Jednakże, zgodnie z art. 91 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami. Zgodnie z poglądem przyjętym w doktrynie przepis art. 91, ust. 3 daje gwarancję, że Trybunał Konstytucyjny przyzna dyrektywom stanowionym przez Wspólnotę Europejską - organizację międzynarodową w rozumieniu polskiej Konstytucji pierwszeństwo przed ustawami i rozporządzeniami (Czesław Lang, Kilka uwag na temat wzajemnych relacji Konstytucji RP i prawa Unii Europejskiej. Studia Europejskie  2004/2/31, numer publikacji: 46264). Ponadto zgodnie z orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (Marleasing przeciwko La Comercial International de Alimentacion [1990] ECR I-4135, § 8; Wagner Miret przeciwko Fondo deGarantia Saarial [1993] ECR I-6911, § 20) stosując prawo krajowe, bez względu na to, czy zostało ono wydane przed czy po przyjęciu dyrektywy, sąd krajowy musi interpretować to prawo tak dalece, jak to jest możliwe w świetle przepisów i celu dyrektywy, aby osiągnąć rezultat przewidziany w dyrektywie.

W świetle powyższych argumentów należy stwierdzić, że przy określaniu warunków udostępniania danych należy kierować się treścią przepisu art. 25 ust. 2 dyrektywy o usłudze powszechnej, określającego, że przekazywanie przez dostawcę publicznie dostępnych usług telefonicznych informacji o abonentach telefonicznych innym przedsiębiorcom telekomunikacyjnym prowadzącym spisy abonentów lub świadczącym usługę informacji o numerach telefonicznych powinno odbywać się w uzgodnionej formie i na uczciwych, obiektywnych, opartych na kosztach i niedyskryminujących warunkach

Prezes UKE poniżej przedstawia odrębnie sposób i stawki rozliczeń za OBN i OSA, gdyż są one dwoma różnymi usługami o zupełnie innym charakterze. Podkreślić należy, iż na potrzeby usługi OBN dane mogą być udostępniane na dwa sposoby (metoda wsadowa i on-line). Natomiast w przypadku przekazywania danych na potrzeby OSA wyróżniana jest tylko metoda wsadowa. Nawet w przypadku przekazywania danych metodą wsadową zarówno na potrzeby OBN i OSA, istnieją różnice w formacie rekordu (zakresu danych przekazywanych na potrzeby tych dwóch usług). Rekord przekazywany na potrzeby OBN jest poszerzony o numer posesji i numer lokalu abonenta w stosunku do rekordu przekazywanego w ramach OSA¹.

Udostępnianie danych na potrzeby biura numerów, w szczególności OBN

Sposób przekazywania danych na potrzeby OBN

Należy wskazać, że dane o abonentach mogą być udostępniane w następujący sposób:

• metodą wsadową,
• metodą on line.

Wsadowa metoda udostępniania danych polega na udostępnianiu bazy danych na nośniku elektronicznym (CD). W przypadku zastosowania powyższej metody, rozliczenia pomiędzy stronami polegają na ustaleniu stawki za 1 rekord informacji, uiszczanej przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego pobierającego dane na rzecz dostawcy udostępniającego dane.

 Metoda ta pozwala na przekazanie danych abonentów, bez implementowania dodatkowych rozwiązań technicznych.
Z prowadzonych przed Prezesem UKE Postępowań wynika, że w przypadku trybu wsadowego udostępnianie danych odbywać się będzie zasadniczo w jednym kierunku: dostawca udostępnia informacje o swoich abonentach na potrzeby OBN natomiast nie żąda udostępnienia danych przez TP. Należy jednakże zastrzec, że jest możliwe przy zastosowaniu trybu wsadowego przekazywanie danych w dwóch kierunkach, jednakże przedsiębiorcy telekomunikacyjni nie zgłaszają obecnie takiego zapotrzebowania.

Metoda udostępniania danych on-line polega na wymianie danych przy pomocy protokołu E.115, zgodnie z którym wymiana danych teleadresowych odbywa się „on-line”, na podstawie zapytania w czasie rzeczywistym. Metoda ta wymaga zakupu i wdrożenia protokołu E.115.

Z danych dostępnych Prezesowi UKE wynika, że w przypadku trybu on-line przedsiębiorcy telekomunikacyjni są zainteresowani przekazywaniem danych w dwóch kierunkach. Przedsiębiorcy telekomunikacyjni, którzy obecnie zamierzają korzystać z trybu on-line planują bowiem sami świadczyć usługę biura numerów i w związku z tym są zainteresowani uzyskiwaniem informacji o abonentach TP.

Format danych

Zgodnie z art. 25 ust. 2 dyrektywy o usłudze powszechnej, Państwa Członkowskie zapewnią, aby wszystkie przedsiębiorstwa, które nadają numery telefoniczne abonentom, spełniały wszystkie zasadne wnioski o udostępnienie dla celów świadczenia publicznie dostępnych usług biura numerów i spisu abonentów, odpowiednich informacji w uzgodnionej formie. Powyższy przepis został zaimplementowany do Pt w art. 67 ust. 2. Z powyższego przepisu wynika, że zarówno w umowie o warunkach udostępniania danych, jak i decyzji Prezesa UKE zastępującej tą umowę, powinna zostać określona forma udostępniania danych.

Ustalenie formy udostępnienia danych jest ściśle związane z dostosowaniem danych do potrzeb przedsiębiorcy, któremu udostępniane są dane, w tym ze słownikowaniem. Koszt dokonania tej czynności jest ważnym elementem kosztowym składającym się na koszt udostępnienia danych. Z informacji pozyskanych przez Prezesa UKE wynika, iż implementacja słowników TP to dla przedsiębiorców telekomunikacyjnych bardzo znaczący koszt.

Dane będące w posiadaniu Prezesa UKE wskazują, że z założeń kosztowych przekazanych przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych związanych z udostępnianiem danych, koszt ten kształtuje się w zależności od wielkości bazy abonenckiej w granicach 52.000 – 1.000.000 zł i ma on bezpośredni wpływ na wysokość opłat ponoszonych przez TP na rzecz dostawców udostępniających dane o abonentach.

Z kalkulacji przedstawionych przez dostawców wynika, iż wysokość opłaty za przekazanie 1 rekordu informacji o abonencie, przy uwzględnieniu przedmiotowego kosztu, mogłaby wynieść nawet 9 zł.

Należy dodatkowo wskazać, że z informacji przedstawionych przez jednego z dostawców, które zostały opracowane na podstawie przeprowadzonych przez TP testów, wynika, że ok. 90 % danych o abonentach przekazanych przez tego dostawcę bez uprzedniego dostosowania danych do słowników TP zostało poprawnie odczytane przez systemy TP.

Powyższe świadczy o tym, że dane o abonentach tego dostawcy są przekazywane w formie umożliwiającej ich poprawną i łatwą implementację.

Mając na uwadze umożliwienie łatwej i poprawnej implementacji danych na potrzeby OBN, jak również biur numerów innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych w celu  doprowadzenia do ujednolicenia rekordów zawierających dane abonentów oraz obniżenia rzeczywistych kosztów udostępniania danych o abonentach, a co za tym idzie również wysokości opłat ponoszonych przez użytkowników za połączenia z OBN oraz biurami numerów innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, Prezes UKE zaleca następujący format rekordu, w którym odrębne pola zawierają następujące informacje dotyczące abonenta:

• numer telefoniczny w formacie KNA,
• nazwa miejscowości,
• nazwa ulicy,
• numer budynku,
• numer lokalu,
• kod pocztowy posesji (PNA),
• nazwa abonenta instytucjonalnego,
• pierwsze imię abonenta,
• pierwsze nazwisko abonenta,
• drugie imię abonenta², 
• drugie nazwisko abonenta²,
• rodzaj abonenta (instytucjonalny czy prywatny),
• informacja odnośnie deklaracji woli abonenta na prezentację jego danych (T - dane tylko do spisu abonentów, N- dane tylko do biura numerów, E – dane do spisu abonentów i biura numerów),
• dane pomocnicze².

Sposób rozliczeń

Zgodnie z przytoczonymi na wstępie przepisami art. 25 ust. 2 dyrektywy o usłudze powszechnej, udostępnienie danych powinno odbywać się na uczciwych, obiektywnych, opartych na kosztach i niedyskryminujących warunkach. Przepis ten implementuje przepis pierwotny w tym zakresie, tj. art. 6 ust. 3 dyrektywy 98/10/WE z dnia 26 lutego 1998 r. w sprawie zastosowania zasady otwartej sieci (ONP) w telefonii głosowej oraz powszechnych usług telekomunikacyjnych w środowisku konkurencyjnym.

W sprawie wykładni tego przepisu został wydany Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 25 listopada 2004 r. w sprawie C-109/03 KPN Telecom BV przeciwko Onafhankelijke Post en Telecommunicatie Autoriteit (OPTA – organ regulacyjny w Holandii), przy udziale Denda Multimedia BV i Denda Directory Services BV (Dz. U. C146 z 21.06.2003 r.).

Zgodnie z ww. Wyrokiem, w odniesieniu do danych takich jak nazwisko i adres osoby oraz przydzielony jej numer telefonu, podmiot świadczący usługi powszechne może obciążać osoby trzecie³  jedynie rzeczywistymi kosztami udostępnienia danych. Koszty związane z zebraniem lub alokowaniem powyższych danych w przeciwieństwie do kosztów, które powstały  w związku z udostępnieniem powyższych danych stronom trzecim muszą być w każdym przypadku ponoszone przez dostawcę telefonicznej usługi głosowej i są już wcześniej wliczone w koszty i przychody z tej usługi (usługi głosowej). Biorąc pod uwagę powyższe okoliczności przeniesienie kosztów związanych ze zbieraniem i alokowaniem danych na osoby, które będą prosić o dostęp do ww. danych doprowadziłoby do nadmiernej i nieusprawiedliwionej rekompensaty za ww. koszty.

Należy wskazać, że Komisja Europejska potwierdza aktualność tego wyroku w 11 Raporcie Implementacyjnym, w którym przytacza go w związku z wysokimi kosztami dostępu do pełnych danych będących w posiadaniu przedsiębiorców telekomunikacyjnych. W Raporcie Komisja Europejska wskazuje między innymi, że dane te powinny być udostępniane po cenach ustalanych w oparciu o rzeczywiste koszty oraz stwierdza, że Komisja będzie badać zgłaszane do niej przypadki w tym zakresie.

Mając na uwadze twierdzenia zawarte w powyższym wyroku należy wskazać, że przede wszystkim konieczne jest dokonanie przez przedsiębiorców telekomunikacyjnych wyodrębnienia kosztów stworzenia i utrzymania baz danych swoich abonentów, oraz kosztów ich udostępniania innemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu.

Koszty stworzenia i utrzymania baz danych swoich abonentów na potrzeby OBN dostawca usług ponosi w związku z obowiązkiem, wynikającym z art. 66 Pt, tj. świadczenia swoim abonentom usługi o numerach telefonicznych, obejmujących co najmniej jego abonentów.

Mając na uwadze powyższe, koszty związane z zebraniem lub alokowaniem danych o swoich abonentach zostały/powinny zostać wliczone przez dostawców usług telefonicznych w koszty i przychody z usługi swojego biura numerów. W związku z tym, jedynie rzeczywiste koszty udostępnienia danych mogą być uwzględnione w stawkach za udostępnienie danych stronom trzecim.

Należy zatem stwierdzić, że podstawą do naliczania wysokości opłat za udostępnianie niezbędnych danych celem świadczenia usługi biura numerów powinny być wyłącznie rzeczywiste koszty udostępniania danych. Dostawca posiadający dane o abonentach może więc obciążać innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, którzy wystąpią o udostępnienie danych o jego abonentach, jedynie rzeczywistymi kosztami udostępnienia danych, a nie kosztami zbierania, czy utrzymania baz danych, co robi na potrzeby własnego biura numerów.

Określając wysokość opłaty za udostępnienie danych o abonentach na potrzeby OBN Prezes UKE wziął pod uwagę fakt, że wysokość tej opłaty będzie miała bezpośredni wpływ na ostateczną cenę za połączenia do OBN. Takie stanowisko wyrazili również w prowadzonych przed Prezesem UKE Postępowaniach przedsiębiorcy telekomunikacyjni (zarówno TP, na której ciąży prawny obowiązek świadczenia OBN i OSA jak i przedsiębiorcy, którzy zamierzają świadczyć komercyjną usługę informacji o numerach telefonicznych). Przedsiębiorcy podkreślali, że im wyższa będzie wysokość opłaty za udostępnienie pojedynczego rekordu, tym wyższa będzie w ogólnym rozrachunku cena usługi OBN oferowana użytkownikowi.

Biorąc pod uwagę, że zgodnie z przepisami art. 67 ust. 2 w powiązaniu z art. 28 ust. 1 pkt 1 i 7 Pt, Prezes UKE podejmując decyzję o warunkach udostępniania danych powinien kierować się interesem użytkowników sieci telekomunikacyjnych oraz interesem publicznym, Prezes UKE przy określeniu wysokości opłaty/stawki za udostępnianie danych kierował się również tym, aby stawka ta, a co za tym idzie również wysokość opłaty za udostępnienie jednego rekordu nie była wygórowana, co przyczyniłoby się w praktyce do spełnienia przesłanki ochrony tych interesów.

Powyższe stanowisko Prezesa UKE ma również swoje uzasadnienie w przepisach  ustawodawstwa wspólnotowego. Zgodnie z przepisami art. 5 Dyrektywy 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) OBN i OSA stanowią usługi wchodzące w skład usługi powszechnej, która powinna być świadczona po przystępnej cenie.

Przystępność cenowa, a zatem dostępność pod względem ekonomicznym połączeń do OBN, jest tym bardziej istotna, że zgodnie z przepisami ww. dyrektywy ogólnokrajowe biuro numerów oraz ogólnokrajowy spis abonentów stanowią ważne narzędzie dostępu do publicznie dostępnych usług telefonicznych i są częścią obowiązku świadczenia usługi powszechnej.

Przepis art. 81 ust. 3 pkt 4 Pt jako usługi wchodzące w skład usługi powszechnej wymienia udzielanie informacji o numerach telefonicznych oraz udostępnianie spisów abonentów. Z kolei regulacje w zakresie usługi ogólnokrajowego spisu abonentów i usługi ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych zostały określone w art. 103 Pt. Oba przepisy zostały jednakże zamieszczone w rozdziale 2 Działu II Pt, dotyczącym świadczenia usługi powszechnej. Dokonując zatem chociażby wykładni systemowej, usługi ogólnokrajowego spisu abonentów i usługi ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych stanowią element usługi powszechnej. Kwestia kwalifikacji przedmiotowych usług jako usług wchodzących w zakres usługi powszechnej została przesądzona również na gruncie decyzji Prezesa UKE ustalającej warunki świadczenia OBN i OSA z dnia 14 lipca 2006 r. Nr DRTD – WUD - 6070 – 2/06(8) zmienionej decyzją z dnia 25 września 2006 r. Nr DRTD – WUD - 6070 – 2/06(16), gdzie w punktach 2.1 i 3.1 sentencji, Prezes UKE określił, że świadczenie przez przedsiębiorcę wyznaczonego usługi ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych stanowi wypełnienie obowiązków nałożonych w trybie art. 103 i art. 66 Pt, jak również obowiązku świadczenia usług, o których mowa w art. 81 ust. 3 pkt 4 Pt.

Przyjęcie kwalifikacji usługi ogólnokrajowego spisu abonentów i usługi ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych jako usług stanowiących usługę powszechną pozostaje w zgodzie z dyrektywą o usłudze powszechnej.
Do usług OSA i OBN stosowane będą zatem wszystkie obowiązki przewidziane dla usługi powszechnej.

Mając na uwadze interes użytkowników i interes publiczny oraz znaczenie usługi OBN Prezes UKE stoi na stanowisku, iż opłaty za OBN powinny spełniać wymóg przystępności cenowej, co przy ustaleniu wysokich stawek za udostępnianie danych wiązałoby się z większym prawdopodobieństwem wystąpienia kosztu netto. W tym przypadku na przedsiębiorcach telekomunikacyjnych ciążyłby obowiązek pokrycia dopłaty do kosztu netto z tytułu świadczenia tej usługi.  

Mając na uwadze powyższe, Prezes UKE stwierdza, iż szczególnie ważną sprawą jest powiązanie kosztów OBN, w tym kosztów wynikających z rozliczeń za udostępnianie danych z opłatami detalicznymi pobieranymi od abonentów. W związku z tym, przedmiotem szczególnej uwagi Prezesa UKE będzie monitorowanie w ramach usługi powszechnej:

• kosztów realizacji OBN poprzez realizację przez TP obowiązku kalkulacji kosztów,
• wpływów/kosztów z tytułu rozliczeń międzyoperatorskich za ruch telefoniczny w przypadku OBN,
• opłat pobieranych od abonentów w ramach obowiązku Spółki do przedstawiania do zatwierdzenia projektów cenników świadczonych usług.

Prezes UKE w przypadku stwierdzenia niewłaściwych relacji między kosztami i opłatami na podstawie art. 91 ust. 3 Pt (usługa powszechna) może wprowadzić obowiązek nieustalania zawyżonych cen usługi OBN oraz określi ceny maksymalne na te usługi.

Kierując się interesem użytkowników i interesem publicznym oraz znaczeniem usługi biura numerów, w tym OBN, Prezes UKE stoi na stanowisku, że wysokość stawki rozliczeniowej za udostępnianie jednego rekordu danych, powinna być taka sama bez względu na podmiot, któremu są one udostępniane.

Powyższe stworzy warunki do równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usługi OBN i biur numerów innych przedsiębiorców telekomunikacyjnych, co zgodnie z art. 189 ust. 2 pkt 1 Pt (art. 1 ust. 2 pkt 4) jest podstawowym celem polityki regulacyjnej Prezesa UKE, a także przyczyni się do osiągnięcia ustawowego celu zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych (art. 1 ust. 2 pkt  4 Pt). 

Prezes UKE ustala, że wysokość stawki rozliczeniowej wynosi 0,01 zł netto za udostępnianie jednego rekordu danych w przypadku metody wsadowej, a 0,04 zł netto w przypadku metody on-line.

W przypadku metody wsadowej stawka jest naliczana za każdy przekazany rekord, przy czym przekazywanie rekordów odbywa się co kwartał i obejmuje wszystkie rekordy zawierające informacje o abonentach, którzy wyrazili zgodę na udostępnienie swoich danych w ramach OBN.

W przypadku metody on-line  stawka ta jest naliczana za każdy udostępniony/odkryty on-line rekord. 

W przypadku obu metod, zmiany w rekordach powodujące zmianę w zakresie wyrażenia albo wycofania zgodny abonenta na udostępnianie jego danych powinny być dokonywane niezwłocznie i niezwłocznie informacje o tych rekordach powinny być przekazane do biorcy.

Poprawność wysokości powyższej opłaty potwierdzają również informacje będące w posiadaniu Prezesa UKE na temat wysokości stawek rozliczeniowych za udostępnianie danych z przytoczonego na wstępie wyroku Trybunału Sprawiedliwości C-109/03, w którym została podana stawka rozliczeniowa określona przez regulatora – OPTA.

Ze stanu faktycznego określonego w wyroku Trybunału Sprawiedliwości C-109/03 wynika, że operator świadczący usługę powszechną w Holandii, tj. KPN zażądał za udostępnianie danych podstawowych o abonentach opłaty nie niższej niż 0,85 NLG (przyjmując kurs NGL - zgodny z Zarządzeniem Rady nr 2866/98/EC o nieodwracalnie usztywnionym kursie zamiany euro i walut narodowych, że 1 euro = 2,20371 guldena holenderskiego (NLG), 0,85 NLG to 0,386 euro czyli w przybliżeniu 1,55 zł). Natomiast w decyzji regulatora OPTA z dnia 29 września 1999 r. stwierdzono, że cena jakiej KPN żąda za udostępnienie danych podstawowych powinna być niższa niż 0,005 NLG za jedną pozycję (0,005 NLG to 0,002 euro czyli poniżej 0,01 zł).

Wprawdzie przedstawiony przez Prezesa UKE przykład dotyczy opłat za udostępnianie innym podmiotom danych przez przedsiębiorcę wyznaczonego do świadczenia usługi powszechnej, w tym ogólnokrajowego biura numerów i ogólnokrajowego spisu abonentów, jednak obrazuje on skalę /rząd wielkości tych opłat i pozwala stwierdzić, iż ustalona przez Prezesa UKE wysokość stawek, uwzględniająca warunki udostępniania danych przedstawione przez operatorów w ramach Postępowań i konsultacji niniejszego stanowiska, jest poprawna.

Biorąc pod uwagę zgłoszone w ramach konsultacji opinie, w celu zagwarantowania zwrotu przynajmniej minimalnych kosztów udostępniania danych o abonentach dostawcom usług, którzy metodą wsadową przekazują niewielką ilość danych o swoich abonentach (poniżej 2000 rekordów), Prezes UKE ustalił minimalną kwotę, za udostępnienie danych metodą wsadową jaką powinien uiści na rzecz dawcy przedsiębiorca telekomunikacyjny, któremu dane te zostały udostępnione. Na podstawie kosztów:

• nośnika danych,
• koperty,
• listu poleconego,
• średniego miesięczne wynagrodzenie brutto w sektorze przedsiębiorstw w marcu  2007 r (2-3 godziny),

Prezes UKE określił, że kwota ta powinna wynosić 50 zł netto.

W odniesieniu do stawki rozliczeniowej metodą on-line, Prezes UKE wyjaśnia, że metoda ta jest efektywną metodą w zakresie świadczenia biura numerów, w tym OBN. Do biorcy udostępniane są bowiem tylko te rekordy, które są niezbędne do udzielenia użytkownikowi informacji na temat numeru telefonicznego abonenta wskazanego przez użytkownika. W związku z tym, przedsiębiorcy telekomunikacyjni rozliczają się wyłącznie za faktycznie odkryte/wykorzystane rekordy. W przypadku metody wsadowej biorca musi zapłacić za wszystkie rekordy, bez względu na to czy zostaną one wykorzystane w ramach świadczenia biura numerów czy nie. Przy takiej samej stawce rozliczeniowej za rekord w metodzie wsadowej i on-line  biorca danych ponosi większe koszty świadczenia biura numerów, w tym OBN, niż w przypadku metody on-line.

Mając na uwadze powyższe, Prezes UKE stwierdził, iż biorąc pod uwagę ustalony przez niego sposób rozliczeń dla metody wsadowej (0,01 zł netto za każdy rekord co kwartał, czyli 0,04 zł netto za każdy rekord w ujęciu rocznym), wysokość stawki rozliczeniowej za rekord przekazywany on-line nie powinna być niższa niż roczna opłata za rekord przekazywany metodą wsadową i powinna wynieść 0,04 zł.

Zdaniem Prezesa UKE na wysokość stawki rozliczeniowej nie powinny mieć natomiast wpływu koszty związane z zakupem i wdrożeniem protokołu E 115, mimo, że jego wdrożenie jest niezbędne do udostępniania danych metodą on-line. Należy jednak podkreślić, że metodę on-line wybrali dostawcy usług, którzy planują świadczyć usługę biura numerów nie tylko o swoich abonentach, ale również o abonentach innych dostawców usług. W związku z tym, koszty związane z zakupem i wdrożeniem protokołu E 115 powinny być wliczone w koszty i przychody z usługi tego biura numerów, a nie w koszty rozliczeń za udostępnianie danych.

Powyższe stanowisko Prezesa UKE jest zbieżne z Wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości C-109/03.

Biorąc pod uwagę:

• wysokość stawek rozliczeniowych za udostępnianie danych w dotychczas podpisanych umowach,
• przepisy Pt i dyrektywy o usłudze powszechnej,
• praktykę europejską,
• wpływ wysokości opłaty za udostępnianie danych na poziom ceny detalicznej świadczonej usługi,
• cele regulacyjne i cele Pt,
• oraz interes użytkowników i interes publiczny,

Prezes UKE ustalił powyżej opisany sposób rozliczeń.

Udostępnianie danych na potrzeby Ogólnokrajowego Spisu Abonentów (OSA)

Zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a dyrektywy o usłudze powszechnej, Państwa Członkowskie zapewnią, że użytkownicy końcowi mają dostęp do przynajmniej jednego kompletnego spisu numerów w formie zatwierdzonej przez odpowiednie władze, drukowanej lub elektronicznej, lub w obu formach oraz, że wykaz ten jest regularnie uaktualniany przynajmniej raz do roku.

Wymaga podkreślenia, iż OSA oraz OBN stanowią istotne narzędzia dostępu do publicznie dostępnych usług telefonicznych. Użytkownicy mają prawo korzystać z pełnych spisów numerów telefonicznych oraz biur numerów obejmujących wszystkich spisanych abonentów telefonicznych i ich numery (włączając numery stacjonarne oraz numery komórkowe). Ogólnokrajowy Spis Abonentów jest jedną z usług umożliwiającą ustalenie numeru użytkownika sieci i stanowi istotne źródło realizacji prawa użytkowników publicznych sieci telefonicznych do dostępu do informacji o numerach telefonicznych.

Mając na uwadze powyższe, stworzenie OSA powinno leżeć w interesie wszystkich dostawców usług, w tym również dostawców usług komórkowych, którzy nie mają obowiązku świadczenia swoim abonentom własnego spisu abonentów. Stanowi ono bowiem wypełnienie prawa użytkowników, w tym abonentów telefonii stacjonarnej i komórkowej do OSA.

Sposób rozliczeń za udostępnianie danych

Mając na uwadze powyższe, a także zgodnie z art. 67 ust. 2 w powiązaniu z art. 28 ust. 1 pkt 1 i 7 Pt, kierując się interesem użytkowników sieci telekomunikacyjnych oraz interesem publicznym, Prezes UKE, w celu zapewnienia abonentom dostępności OSA zarówno fizycznej, jak i ekonomicznej, pragnie zapewnić, by:

1. każdy abonent, który złoży zamówienie na OSA, otrzymał go w formie elektronicznej (CD) albo drukowanej (książka) lub w obu formach – według jego wyboru,

2. za OSA nie były pobierane od abonentów opłaty.

W celu zagwarantowania bezpłatności OSA Prezes UKE dopuszcza możliwość zamieszczania w nim reklam, z których przychody powinny zapewnić pokrycie kosztów jego wydania do wysokości tych kosztów, a także proponuje, aby dostawcy udostępniali dane swoich abonentów na potrzeby świadczenia OSA bezpłatnie. Wprawdzie dostawcy usług komórkowych nie mają obowiązku świadczenia swoim abonentom usługi własnego spisu abonentów, będą mogli udostępnić swoim abonentom bezpłatne OSA, co zapewni spełnienie prawa ich abonentów do OSA, a także korzystnie wpłynie na wizerunek firmy. 

Zgodnie z ustaleniami Prezesa UKE z Telekomunikacją Polską S.A., bezpłatne przekazanie przez dostawców usług danych o swoich abonentach i zamieszczenie w OSA reklam pozwoli na udostępnienie abonentom bezpłatnych egzemplarzy OSA.

W związku z powyższym, w zamian za bezpłatne przekazywanie danych dostawcy usług otrzymają od TP S.A. dla swoich abonentów, którzy złożyli stosowne zamówienie ⁴, bezpłatne egzemplarze OSA w wydaniu papierowym lub elektronicznym (wg wyboru abonenta), co pozwoli na:

• zapewnienie OSA wszystkim zainteresowanym abonentom, 
• wydanie OSA w zasadzie w nakładzie „efektywnym” tzn. odzwierciedlającym rzeczywiste zapotrzebowanie abonentów.

Ponieważ część przedsiębiorców wyrażała obawę, że nieodpłatne przekazanie danych ich abonentów na potrzeby OSA może zostać potraktowane przez organy podatkowe jako czynność nieodpłatnego przysporzenia i związku z czym podlegać obowiązkowi podatkowemu Prezes UKE wystąpił w dniu 14 maja 2007 r. do Ministra Finansów o stanowisko w powyższej sprawie. Opinia Ministerstwa Finansów z dnia 13 lipca 2007 r. stanowi załącznik do niniejszego Stanowiska. Jak wynika z opinii Ministerstwa Finansów w przypadku wątpliwości związanych ze stosowaniem prawa podatkowego, podatnicy na podstawie art. 14 b Ordynacji podatkowej, mają prawo wystąpić do Ministra Finansów z wnioskiem o dokonanie interpretacji w indywidualnej sprawie.

Przekazywanie danych na potrzeby spisu abonentów, w tym OSA, może odbywać się wyłącznie metodą wsadową.
W przypadku przyjęcia metody wsadowej również na potrzeby OBN, dane abonentów będą przekazywane zgodnie ze sposobem przyjętym dla OBN.

W przypadku udostępniania danych na potrzeby OSA (wyłącznie metodą wsadową), zaktualizowane dane powinny być przekazywane zgodne z art. 103 ust. 4 Pt nie rzadziej niż raz na rok. Prezes UKE dopuszcza też aktualizowanie cykliczne dla poszczególnych stref wg harmonogramu wydawniczego TP, przy czym w przypadku zmian w rekordach powodujących zmianę w zakresie wyrażenia albo wycofania zgodny abonenta na udostępnianie jego danych powinny być dokonywane niezwłocznie i niezwłocznie informacje o tych rekordach powinny być przekazane do biorcy.

Biorąc pod uwagę:

• przepisy Pt,
• charakter usługi OSA,
• a przede wszystkim interes użytkowników oraz interes publiczny,

Prezes UKE przyjął stanowisko, aby dostawcy usług przekazywali nieodpłatnie dane o swoich abonentach na potrzeby Ogólnokrajowego Spisu Abonentów, który to spis będzie następnie udostępniany również bez opłat abonentom wszystkich przedsiębiorców na podstawie pisemnych zamówień.

Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej

Anna Streżyńska

__________________________________________________________________________________________

¹ Stanowisko Prezesa UKE z dnia 8 stycznia 2007 r.  w sprawie w sprawie zakresu danych udostępnianych przez dostawców publicznie dostępnych usług telefonicznych przedsiębiorcy wyznaczonemu do świadczenia ogólnokrajowej informacji o numerach telefonicznych zamieszczone na stronie internetowej Urzędu.

² Wyłącznie w przypadku gdy  informacja ta znajduje się w posiadaniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Dane pomocnicze mogą zawierać np. datę dokonania zmian w treści rekordu, zakres tych zmian.

 ³ W omawianym wyroku pod pojęciem „osoby trzeciej” lub „strony trzeciej” rozumie się podmiot świadczący usługę spisu abonentów konkurencyjną w stosunku do usługi świadczonej przez podmiot, który udostępnia dane (akapit 40 wyroku).

⁴ Zdaniem Prezesa UKE, zamówienia użytkowników na OSA mogą być składane w różny sposób:
- w formie pisemnej i przesłane pocztą lub faxem albo złożenie w biurze obsługi klienta,
- w formie elektronicznej przesłane przez Internet,
- telefonicznie.
TP S.A. i dostawcy usług - kierując się własnymi uwarunkowaniami - powinni stworzyć użytkownikom możliwość zamawiania OSA w różny sposób.

  
(aktualizacja: 17.08.2007 r.)

Metryka ze strony archiwalnej

Pliki do pobrania

Pobierz wszystkie załączniki Pobierz wszystkie załączniki w formacie .zip

• 
  pismo ministerstwa finansow - 396 KB plik PDF
• 
  tabela obn i osa zestawienie stanowisk - 212 KB plik PDF
• 
  tabela obn i osa zestawienie stanowisk 20 - 227 KB plik PDF
• 
  pismo ministerstwa finansow - 396 KB plik PDF