- Archiwum

WSA oddalił skargę TP

Wyrok w sprawie projektu oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie świadczenia usługi dzierżawy odcinków zakończenia łączy, odcinków niebędących zakończeniami łączy i łączy end-to-end.

 

W dniu 12 grudnia 2011 r. przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie (dalej „WSA”) został ogłoszony wyrok w sprawie skargi Telekomunikacji Polskiej SA (dalej „TP”) na decyzję Prezesa UKE z dnia 18 października 2010 r. DHRT-WOR-6082-9/09(122) zatwierdzającej projekt oferty ramowej o dostępie telekomunikacyjnym w zakresie świadczenia usługi dzierżawy odcinków zakończenia łączy, odcinków niebędących zakończeniami łączy i łączy end-to-end.

WSA oddalił skargę TP.

W ustnych motywach rozstrzygnięcia Sąd wskazał, iż przyjęcie projektu oferty ramowej należy zgodnie z przepisami prawa telekomunikacyjnego do dyskrecjonalnej kompetencji Prezesa UKE. Zdaniem Sądu w tej sprawie nastąpiło natomiast zbadanie, czy Prezes UKE, wydając skarżoną decyzję, nie złamał przepisów prawa. W ocenie Sądu żadne z przyjętych przez Prezesa UKE w decyzji rozwiązań nie naruszało przepisów prawa.

Odnosząc się do najważniejszych zarzutów skargi Sąd wskazał, że nie podzielił poglądu TP, iż zawarcie w decyzji tzw. opustów od wprowadzonych cen za dostęp telekomunikacyjny naruszało  art. 40 ust. 4 Prawa telekomunikacyjnego, który mówi o ustalaniu przez Prezesa UKE opłat w oparciu o ponoszone koszty. Sad zwrócił uwagę, że opusty są czymś innym niż opłaty, a ich uzyskanie nie następuje automatycznie, ale po spełnieniu określonych warunków. Sąd wskazał również, że w zaskarżonej decyzji Prezes UKE zrezygnował z 5% stałego opustu, który był przyznawany automatycznie.

Odnosząc się do innych zarzutów podnoszonych przez TP, Sąd wskazał, iż nie podziela poglądu, że Prezes UKE błędnie usunął z projektu oferty ramowej opłaty za przygotowanie kosztorysów w przypadku zastosowania rozwiązania alternatywnego, wskazując że interes TP w tym zakresie został zabezpieczony określeniem minimalnego czasu trwania umowy.

Sąd nie zgodził się również, iż zaskarżona decyzja dotyczy szerszego katalogu łączy niż zawarty w  definicji rynków określonych w decyzjach SMP na rynku 13 i 14 tzn. krajowym rynku świadczenia usługi dzierżawy odcinków zakończeń łączy oraz  krajowym rynku świadczenia usługi dzierżawy odcinków łączy niebędących zakończeniami łączy. Zdaniem Sądu w zaskarżonej decyzji zostało doprecyzowane, o jakie łącza chodzi i doprecyzowanie to było konieczne z uwagi na interes operatorów alternatywnych.

W zakresie zarzutu błędnego uzasadnienia decyzji Sąd wskazał, iż w jego ocenie poszczególne rozwiązania w decyzji zostały uzasadnione w stopniu wystarczającym.

Sąd nie podzielił również stanowiska TP, iż decyzja została wydana z naruszeniem zasady „reformationis in peius”, gdyż po rozpatrzeniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Prezes UKE zawarł w niej rozwiązania niekorzystne w stosunku do rozwiązań przyjętych w decyzji wydanej w pierwszej instancji. Sąd zwrócił uwagę, że w przedmiotowej sprawie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy złożyły dwa podmioty o przeciwstawnych interesach, przy czym jeden z nich wnosił o częściową zmianę decyzji, natomiast drugi o jej całkowita zmianę. W tej sytuacji zdaniem Sądu nie może być mowy o naruszeniu zasady „reformationis in peius”.  

Wyrok jest nieprawomocny.
VI SA/Wa 2624/10

Metryka ze strony archiwalnej

Autor informacji:	(Marta Włodarczyk) / (2011-12-13)
Udostępnienie informacji:	(Anna Lewandowska) / (2012-01-20 14:02)
Ostatnia zmiana:	(Anna Lewandowska) / (2012-04-18 12:13)